«اتفاقات اخیر برای “نجلا منقوش” وزیر خارجه دولت وفاق ملی لیبی که دیداری مخفی با همتای صهیونیست خود انجام داده بود و افشای این مساله موجب فرار وی به ترکیه شد، بار دیگر این واقعیت را آشکار کرد که اسرائیل، لکه ننگی است که هرکس به آن آلوده شود، پایانی جز بی آبرویی و ذلت، انتظارش را نمی کشد.»
تاکنون مطالب مختلفی جهت توضیح این مساله که چرا رژیم اشغالگر قدس لکه ننگ است و بیش از آنکه آن را یک نظام سیاسی بدانیم، بایستی این رژیم را مجمعی از افراد جانی و خطرناک درنظر بگیریم بیان شده است. با این حال، به تازگی وقوع یک رویداد قابل تامل سبب شده تا بار دیگر این گزاره که اسرائیل لکه ننگ است، بیش از پیش جلوی چشم همگان قرار گیرد.
در این راستا، اخیرا وزیر خارجه دولت وفاق ملی لیبی(دولتِ مستقر در طرابلس) “نجلا منفوش”، دیداری محرمانه با همتای صهیونیست خود یعنی “الی کوهن” در رم پایتخت ایتالیا انجام داده است. رویدادی که افشای آن سیلی از اعتراضات را علیه نجلا منقوش و مقام های ارشد دولت وفاق ملی لیبی مخصوصا “عبدالحمید الدبیبه” نخست وزیر لیبی برانگیخته است. سیل انتقادات و اعتراضات مردم لیبی علیه دیدار مخفی وزیر خارجه این کشور با همتای صهیونیست خود به قدری جدی بوده که سبب شده تا نجلا منقوش به ترکیه فرار کند.
نکته قابل تامل در این میان این است که منقوش از سال 2021 و در شرایطی کرسی وزارت خارجه دولت لیبی را به دست گرفت که به عنوان پنجمین زن در جهان عرب که به چنین سِمتی دست یافته، تعریف و تمجیدهای زیادی را به سمت خود جلب کرده بود. با این حال، وی با یک بی احتیاطی عجیب، در نتیجه دیدار با وزیر خارجه صهیونیست ها، کل اعتبار خود را به باد داد و در نهایت مجبور به فرار از کشورش شد. جالب اینکه نخست وزیر دولت وفاق ملی لیبی یعنی “عبدالحمید الدبیبه” نیز در مقابل منقوش موضع گیری کرده و ارتباط با رژیم صهیونیستی را در زمره اولویت های دولت لیبی ارزیابی نکرده است.
با این حال، کاملا بعید است که نجلا منقوش بدون هماهنگی با نخست وزیر دولت وفاق ملی لیبی با همتای صهیونیست خود دیدار کرده باشد. کما اینکه به تازگی روزنامه عربی “الاخبار” نیز مدعی شده که به اسنادی دست یافته که نشان می دهند، الدبیبه با رئیس موساد “دیوید بارنیا” دیداری سری و مخفیانه داشته است و همین موضوع نشان می دهد که دولت وفاق ملی لیبی در پشت صحنه، اهداف خاصی را از مراوده با مسوولان رژیم صهیونیستی دنبال می کرده است.
با این همه، نکته عجیب این است که پیش از ماجرای نجلای منقوش نیز شاهد آن بوده ایم که رهبران عربی که با مقام های صهیونیست دیدار کرده اند، در فاصله کمی، با افشای این دیدار خود مواجه شده اند. به عنوان مثال چند سال قبل، خبر سفر “محمد بن سلمان” ولیعهد عربستان به اراضی اشغالی و دیدار وی با مقام های اسرائیلی منتشر شد. موضوعی که سعودی ها به هیچ عنوان مایل به افشای آن نبودند با این حال، رسانه های صهیونیست این موضوع را پوشش دادند.
مساله ای که سبب شده تا بسیاری از ناظران وتحلیلگران به این نکته اشاره کنند که به احتمال زیاد، خودِ صهیونیست ها اقدام به افشای دیدارهای اینچنینی می کنند تا هم برای رژیم نامشروعشان، مشروعیت بخرند و به جهان اعلام کنند که چندان هم منزوی نیستند و هم نظام های سیاسی کشورهای عرب و مسلمان را از فضای رودربایستی جهت عادی سازی روابط با اسرائیل خارج سازند و زمینه را برای پیشبرد دستورکارهای مرتبط با عادی‌سازی روابط کشورهای عربی با اسرائیل فراهم سازند. از این چشم انداز، صهیونیست ها برای اینکه اعتبار کسب کنند، راهی جز تمسک به خیانت به آن دسته از رهبران و سیاستمداران کشورهای عربی که به زعم خود به آن ها اعتماد می کنند، ندارند.
از این رو، توجه به این مساله و مخصوصا واکنش های منفی گسترده ای که اخیرا در لیبی و البته دیگر کشورهای مسلمان نسبت به گزاره عادی سازی روابط با اسرائیل از سوی افکار عمومی آن ها نشان داده شده، تنها و تنها موید یک گزاره است و آن هم چیزی جز این نیست که اسرائیل، لکه ننگی است که هرکس به آن آلوده شود، پایانی جز بی آبرویی و ذلت انتظارش را نمی کشد.
