با استفاده از روشهای زیر میتوانید این صفحه را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.
بنیاد دفاع از دموکراسیها در یادداشتی به قلم مارک مونتگومری عضو ارشد این اندیشکده آمریکایی نوشت: روسیه نزدیک به ۹۰ هزار سرباز خود را در نزدیکی مرز مشترک با اوکراین مستقر کرده و در همین حال، چین در حال ایجاد یک پایگاه نظامی در گینه استوایی در اقیانوس اطلس است. چراکه دشمنان آمریکا برای بهرهگیری از فرصت استراتژی امنیت ملی سردرگم و غیرمتمرکز دولت بایدن، هیچ زمانی را از دست نمیدهند.
روسیه تضمینهای آمریکا را به چالش میکشد
این اندیشکده مینویسد: روسیه از زمان نخستین یورش مسکو در سال ۲۰۱۴ میلادی به صورت پیاپی تاکنون به حاکمیت اوکراین تعرض کرده است. پس از انضمام غیرقانونی شبهجزیره کریمه به خاک روسیه، عوامل منطقه خاکستری روسیه به صورت مداوم از گروههای جداییطلب در شرق اوکراین حمایت کرده و کمپینهای انتشار اطلاعات نادرست را علیه دولت قانونی منتخب در کییف تشکیل دادهاند.
رئیسجمهور روسیه، ولادیمیر پوتین، بحران کنونی را با تصمیم خود مبنی بر عدم بازگرداندن نیروها و تجهیزات روسی به پایگاههایشان پس از برگزاری مانور بزرگ نظامی سالانه «زاپاد ۲۱» آغاز کرد. این نیروها در شرایط کنونی، حاکمیت و استقلال اوکراین را تهدید کرده و تضمینهای غرب برای حمایت و دفاع از دموکراسیهایی را که هدف دولتهای خودکامه هستند، به چالش میکشند.
پوتین به همین ترتیب، هشدارهای بایدن برای توقف و پایان دادن به حملات سایبری به زیرساختهای کلیدی ملی آمریکا را نپذیرفته است.
یکی از مقامات ارشد افبیآی که به کنگره گزارش میدهد، اعلام کرده که در این دوره ۴ ماهه پس از اینکه بایدن به پوتین اولتیماتوم داد تا از پناه دادن و حمایت از هکرهای روسی خودداری کند، ما شاهد کاهش حملات باج افزاری روسیه نبودهایم. تلاشهای جاسوسی سایبری روسها با وجود سخنان بایدن، بدون وقفه ادامه دارد.
برنامه پکن برای دسترسی به حیاط خلوت ایالات متحده
در ادامه این گزارش آمده است: چالش چین حتی نگرانکنندهتر است. توسعه گسترده و بسیار موفقیتآمیز ارتش چین در برنامهای ۲۰ ساله، عملیاتهای دریایی و هوایی ایالات متحده در غرب اقیانوس آرام را بسیار پرریسک کرده است. چین هم اکنون شهروندان آمریکایی در گوام را با سامانههای موشکهای بالستیک و کروز تهدید میکند. در واقعیت، نیروی دریایی چین از نظر تعداد کشتیها از نیروی دریایی ایالات متحده پیشی گرفته و با توجه به نزدیکی نیروی دریایی چین به نقاط احتمالی آغاز بحران در تایوان و دریاهای چین شرقی و جنوبی، این شرایط نقاط قوت نظامی باقیمانده ایالات متحده در بخشهای فناوری و تجربه را کاهش داده و یا از بین میبرد.
چین در شرایط کنونی، به دنبال گسترش نفوذ نظامی خود در خارج از منطقه شرق آسیا نیز است. پکن یک پایگاه نظامی پیشرفته در ساحل شرقی آفریقا در جیبوتی دارد. (در مجاورت یک پایگاه کوچکتر و با امکانات کمتر ایالات متحده). چینیها از طریق سرمایهگذاریهای خود در طرح «یک کمربند، یک جاده» به بسیاری از تأسیسات و مناطق تجاری «دسترسی» دریایی و هوایی به دست آوردهاند. آنها حتی پس از اعلام ناتوانی وامگیرندگان کشور میزبان، مالکیت این زیرساختها را به دست آوردهاند. آخرین گزارش از سرمایهگذاری چین در باربادوس نشان میدهد که پکن میخواهد به حیاط خلوت ایالات متحده دسترسی پیدا نماید.
چشمانداز رقابت گسترده چین با ایالات متحده در قرن بیست و یکم
سرمایهگذاری چینیها در گینه استوایی که در سواحل اقیانوس اطلس آفریقا قرار دارد، یک سرمایهگذاری بلندمدت و فراتر از “دسترسی عادی به پروژه کمربند و جاده” است. این پایگاه میتواند زیرساختهای لجستیک و تعمیراتی را در ساحل اقیانوس اطلس به چین ارائه دهد. این طرح برای نیروی دریایی امروز چین نیست (که همچنان بر روی اقیانوس آرام غربی متمرکز است) بلکه برای نیروی دریایی آنها در دهههای ۲۰۳۰ و ۲۰۴۰ میلادی طراحی شده است. این سرمایهگذاری راهبردی بار دیگر دورنماهای گسترده چین در رقابت با ایالات متحده و سایر دموکراسیها را در قرن بیست و یکم نشان میدهد.
سیاستهای فاجعهآمیز بایدن در اتخاذ رویکردهای اشتباه
پاسخ بایدن به این چالش اقتدارگرایانه کمرنگ شده و او همچنان در لفاظی هایش صرفا در مورد همکاری با متحدان و شرکایش بسنده شده است. این رویکرد با یک تصمیم انفرادی در مورد افغانستان که متحدان و شرکای ما را لگدمال و ناامید کرد و منجر به یک شکست بشردوستانه گردید و ۲۰ سال همکاریهای مشترک را نادیده گرفت، مردود شده است. به دنبال آن، رفتار شرمآور فرانسه به عنوان قدیمیترین متحد ما در تنظیم یک معاهده با استرالیا و انگلیس برای رسیدگی به مسائل اقیانوس آرام اتفاق افتاد. این اتفاق به صورت ویژه مورد توجه قرار گرفت، چرا که فرانسه، کشوری اروپایی با بزرگترین حضور نظامی در اقیانوس آرام و آفریقا است.
تحریم و حذف مسکو از سیستم تراکنش مالی سوئیفت
اندیشکده بنیاد دفاع از دموکراسیها در پایان نوشت: دولت بایدن باید با این چالشهای اقتدارگرایانه با راهبردی رودرروتر و قدرتمندتر، مقابله نماید:
نخست اینکه، باید به تلاشهای دولتهای اخیر ایالات متحده برای اطمینان از اینکه تایوان میتواند از خود دفاع کند، ادامه داد و یک برنامه رسمی کمک مالی نظامی به این دموکراسی در محاصره را برای سرعت بخشیدن به این تلاشها آغاز گردد.
در مرحله بعد، بر روی توانمندیهای نظامی کلیدی ایالات متحده (نظیر توسعه ساخت زیردریایی) سرمایهگذاری کند که میتواند نیروهای نظامی چین را به زانو درآورد. روسیه را با تحریمهای سخت و تأثیرگذار به دلیل حمایت از حملات باجافزار و جاسوسی سایبری پاسخگو نگه دارید. به صورت ویژه، خط لوله گازی نورد استریم ۲ را هدف قرار دهید و از حذف مسکو از سیستم تراکنش مالی سوئیفت، که پیوندی حیاتی با اقتصاد جهانی دارد، حمایت نمایید.
در نهایت، ما به یک استراتژی امنیت ملی نیاز داریم که دشمنان ما را به روشنی مشخص کند، ماهیت تهدیداتی را که با آنها روبرو هستیم، توضیح دهد و یک برنامه سرمایهگذاری بلندمدت را تشریح کند تا اطمینان حاصل شود که میتوانیم از تهدیدها جلوگیری کرده و در صورت ناتوانی در بازدارندگی، دشمن را شکست دهیم.
اشتراک گذاری
با استفاده از روشهای زیر میتوانید این صفحه را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.