موسسه نظرسنجی شناخته شده YouGov، بر اساس یافته های جدیدترین نظرسنجی خود اعلام کرده که ۷۴ درصد از بریتانیایی ها علاقه بسیار کمی به برگزاری مراسم تاجگذاری پادشاه کشورشان دارند و یا حتی اعلام کرده اند که به هیچ عنوان مایل به تماشای مراسم مذکور نیستند.»
بالاخره چارلز سوم که پس از فوت مادرش ملکه الیزابت دوم، به کرسی پادشاهی بریتانیا دست یافته بود، در روز شنبه مراسم تاجگذاری خود را در کلیسای وست مینستر لندن برگزار کرد. تاجگذاری که به زعم بسیاری از ناظران و تحلیلگران یکی از جنجالی‌ترین رویدادهای این روزهای بریتانیا است و تحلیل و تفسیرهای مختلفی در مورد جو نامساعد پیرامونیِ آن مطرح می شود.
رویدادی که عملا خود به یک نقطه مهم در زمینه ایجاد انشقاق و شکاف سیاسی و اجتماعی در بریتانیا تبدیل شده و البته که از سلسله ای از رسوایی های دربار بریتانیا در روزها و ماه های اخیر نیز به دور نبوده است. با این همه، اینطور به نظر می رسد که تاجگذاری اخیر چارلز سوم به عنوان پادشاه جدید بریتانیا را می توان رویدادی دانست که حاملِ 3 پرده عمده و محوری بود.
1: اعتراض گسترده بریتانیایی ها به هزینه های سرسام آور برگزاری مراسم تاجگذاری
چند روز قبل از برگزاری مراسم تاجگذاری چارلز سوم پادشاه بریتانیا، نشریه گاردین به عنوان یکی از نشریات و رسانه های شناخته شده بریتانیایی، در سلسله ای از گزارش ها، به ولنگاری و پنهانکاریهای مالی اعضای خانواده سلطنتی این کشور و ممنوع بودنِ پرسش از آن ها از سوی رسانه ها و نهادهای قانونگذاری در بریتانیا مبنی بر اینکه ثروت و منابع مالی خود را چگونه کسب کرده و می کنند؟ پرداخت. مقالاتی که در واقع نوک پیکان خود را به نوعی به مراسم تاجگذاری چارلز سوم نیز نشانه رفته بودند و سعی داشتند دستگاه سلطنت بریتانیا را در این رابطه تحت فشار قرار دهند.
با این حال، بر اساس آخرین گزارش ها، هزینه برگزاری مراسم تاجگذاری چارلز سوم، مبلغی بالغ بر 57 تا 113 میلیون یورو بوده که عملا دولت بریتانیا نیز باید آن را بپردازد. از این رو، این پول اساسا از جیب مالیات دهندگان بریتانیایی پرداخت می شود و بسیاری از آن ها با برگزاری تجمعات و اعتراضات گسترده در کشورشان نسبت به این هزینه‌کردِ هنگفت، صرفا برای برگزاری یک مراسم تجملی، آن هم در شرایطی که بریتانیا با چالش های اقتصادی عدیده ای رو به رو است، دست به اعتراض زدند.
در این میان، بسیاری از معترضان بریتانیایی پلاکاردهایِ “او پادشاه من نیست” را خطاب به چارلز سوم در دست داشته اند. توجه داشته باشیم که بریتانیا در ماه های اخیر به دلیل کاهش بودجه بخش بهداشت و سلامت خود و البته کاهش یافتن مزایا و حقوق طبقات کارگری اش، با اعتراضات و اعتصابات گسترده ای از سوی آن ها رو به رو بوده و حتی در مدت اخیر اعتصاب نیم میلیون نفری از کارگران و کارمندان بریتانیایی را نیز تجربه کرده است.
درست در همین چهارچوب است که می فهمیم چرا طیف های گسترده ای از مردم برتیانیا نسبت به ولخرجی‌های گسترده در این کشور جهت برگزاری مراسم تاجگذاری چارلز سوم در کشورشان اعتراض دارند و آن را یک حرکت علیه منافع خود در نظر می گیرند و از خاندان سلطنتی بریتانیا شکایت دارند.
2: آشکار شدن اختلافات جدی در مراسم تاجگذاری چارلز سوم
یکی از نکات مهم که در بجبوحه برگزاری مراسم تاجگذاری چارلز سوم کاملا خودنمایی می کرد، آشکار شدن اختلافات افراد و چهره های مختلف در قالب برگزاری مراسم مذکور بود. در این راستا، به عنوان مثال هری پسر پادشاه جدید بریتانیا که اخیرا با نوشتن کتابِ خاطرات خود با عنوانِ “جنس زاپاس”، به افشاگری از پشت پرده مسائل منفی خانواده سلطنتی بریتانیا پرداخته بود، بدون همراهی همسرش مگان مارکل که پیشتر از نژادپرست‌بودنِ خانواده سلطنتی بریتانیا بسیار سخن گفته بود، در مراسم تاجگذاری شرکت کرد و البته از برادرش ویلیام به عنوان ولیعهد جدید بریتانیا نیز فاصله گرفت و سه ردیف عقب تر از صندلی که به وی اختصاص داده شده بود، نشست(هری با ویلیام نیز اختلافات جدی را داشته و حتی در کتاب خاطراتش به این نکته اشاره داشته که ویلیام با او درگیری فیزیکی هم داشته است). هری همچنین از شرکت در مراسم دیدار با مردم در بالکن کاخ بکینگهام نیز خودداری کرد و خیلی زود مراسم تاجگذاریِ پدرش را ترک کرد.
جدای از این ها، جو بایدن رئیس جمهور آمریکا نیز در مراسم تاجگذاری چارلز سوم شرکت نکرد و به جای خود، همسرش را به همراه نوه شان عازم مراسم مذکور نمود. فاکس نیوز در گزارشی به این نکته اشاره داشته که بایدن از حضور در مراسم تاجگذاری چارلز سوم به دلیل اختلافات با برخی مقام های بریتانیایی خودداری کرده است. با این حال، رئیس جمهور آمریکا سعی کرده ظاهرِ قضیه را نگه دارد و در توئیترش ضمن تبریک به پادشاه جدید بریتانیا، از دوستی پایدار میان بریتانیا و آمریکا سخن گفته است.
انتقادات مختلفی نیز از رهبران کشورهای مختلف جهان که در یکچنین مراسم تجملی شرکت داشته اند، به ویژه از سوی افکار عمومیِ کشورهای خودشان مطرح شده است.
3: سست شدن سنت و ایده پادشاهی در بریتانیا
در نهایت باید گفت که روندهای کلی اجتماعی در بریتانیا و نوعِ رویکرد اقشار مختلف اجتماعی در این کشور نسبت به پدیده پادشاهی در این کشور نشان می دهد که تا حد زیادی اعتقاد مردم بریتانیا نسبت به دستگاه سلطنت این کشور سست و تضعیف شده است. مساله ای که نمودهای عینی خود را مخصوصا در بحبوحه اعتراضات گسترده اخیر بریتانیایی ها علیه مراسم تجملی و پرهزنیه چارلز سوم نیز نشان داد.
در این راستا، موسسه نظرسنجی شناخته شده YouGov، بر اساس یافته های جدیدترین نظرسنجی خود اعلام کرده که 74 درصد از بریتانیایی ها علاقه بسیار کمی به برگزاری مراسم تاجگذاری پادشاه کشورشان دارند و یا حتی اعلام کرده اند که به هیچ عنوان مایل به تماشای مراسم مذکور نیستند. با این همه، نکته قابل تامل در این معادله این است که میزان نارضایتی و تنفرِ اقشار نوجوان و جوان در بریتانیا نسبت به دستگاه سلطنت کشورشان به شدت رو به افزایش است و بر اساس یافته های نظرسنجی های مختلف، چیزی بیش از 75 درصد از افرادی که در فاصله سنی 18 تا 24 سال در بریتانیا قرار دارند، شدیدا با نظام سلطنتی این کشور مخالف هستند.
