دیدار رهبران حزب‌الله و حماس در بیروت، وحشت مقامات رژیم اشغال‌گر صهیونیستی را برانگیخته است.
ذکاوت «سیدحسن نصرالله» و «اسماعیل هنیه» در رصد هوش‌مندانه تحرکات میدانی صهیونیست‌ها از یک‌سو و قدرت فوق‌العاده حزب‌الله و حماس در خنثی‌سازی نقشه‌های تاکتیکی جریانات مختلف قدرت در اراضی اشغالی، نگرانی نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی نسبت به روزها و هفته‌های آتی را دو چندان ساخته است.
واقعیت امر آن است که در آستانه برگزاری راهپیمایی روز جهانی قدس، تل‌آویو با دو نوع بحران داخلی و منطقه‌ای دست و پنجه نرم می‌کند.
تشدید اعتراضات از سوی شهروندان رژیم جعلی اسرائیل با وجود عقب‌نشینی موقت نتانیاهو از پیگیری اصلاحات قضایی، بیان‌گر بی‌اعتمادی مطلق صهیونیست‌ها به نتانیاهو و عمق اختلافات داخلی در تل‌آویو باز می‌گردد.
مخالفان نتانیاهو از «آویگدور لیبرمن» گرفته تا «بنی گانتز» جمله‌گی بر این مسئله اتفاق نظر دارند که رها کردن خیابان‌ها توسط معترضین موجبات تنفس نتانیاهو و کابینه ائتلافی او را در فضای حساس کنونی فراهم خواهد ساخت.
در مقابل، نتانیاهو نیز کماکان عقب‌نشینی مطلق از اصلاحات قضایی را خط قرمز خود قلمداد می‌کند زیرا در صورت به سرانجام نرسیدن این اصلاحات توسط کنست، «آریه درعی» رهبر حزب شاس و حتی برخی متحدان دیگر او، از کابینه کناره‌گیری خواهند کرد.
فراتر از آن، در صورت عدم تصویب لایحه اصلاحات قضایی زمینه برای استمرار محاکمه نتانیاهو به جرم رشوه‌خواری نیز فراهم خواهد شد. بر این اساس؛ هیچ‌یک از طرفین، اراده و توان عقب‌نشینی از شرایط کنونی را ندارند.
از سوی دیگر؛ بسیاری از تحلیل‌گران معتقدند شدت و عمق اعتراضات جاری در اراضی اشغالی، اساسا ناشی از مخالفت صرف با شخص نتانیاهو نیست بلکه بازتابی از اختلافات و بحران‌های عمیق اجتماعی، امنیتی و زیربنایی در داخل رژیم است، لذا بعید است سرزمین‌های اشغالی روی آرامش را به خود ببیند.
شکست تاکتیک بحران‌سازی منطقه‌ای نتانیاهو با هدف انحراف افکار عمومی از بحران‌های داخلی رژیم صهیونیستی موضوع دیگری است که تنها کورسوی امید نتانیاهو برای برون‌رفت از این شرایط را نیز کور کرده است.
استمرار یهودی‌سازی قدس، حمله به معتکفین در مسجدالاقصی، تصویب لایحه اخراج فلسطینیان و اتباع عرب، ادامه شهرک‌سازی‌های غیر قانونی در کرانه باختری، ادعای الحاق بخشی از خاک اردن به اراضی اشغالی، بمباران نوار غزه و جنوب لبنان و… از جمله اقدامات هدف‌مند برای سانسور و لاپوشانی بحران‌های مزمن و عمیق جاری در فلسطین اشغالی محسوب می‌شوند.
هدف‌گذاری نتانیاهو اما با درایت رهبران مقاومت به بن‌بست خورده و گروه‌های مقاومت با راهبرد «وحدت ساحات» بدون آنکه مقهور بازی تبلیغاتی صهیونیست‌ها و غرب در معادلات اخیر منطقه شوند، با تمرکز تاکتیکی، هماهنگ و دقیق مشغول خنثی‌سازی نقشه‌های میدانی و منطقه‌ای تل‌آویو هستند.
در چنین فضایی رژیم اشغال‌گر قدس به جای آنکه به هدف خود مبنی بر خنثی‌سازی بحران‌های داخلی با استناد به بحران‌سازی در منطقه برسد، با تجمیع بحران‌های منطقه‌ای و داخلی به صورت توأمان مواجه شده و قطعا نه کابینه نتانیاهو، که هیچ کابینه دیگری از عهده مدیریت آن بر نخواهد آمد.
