راه های مبارزه با فساد عزم و اراده می خواهد؛ در واقع نفس مبارزه با فساد و احیاء روحیه انقلابی گری در عرصه مدیریتی و در حوزه اداری نیازمند به باور انقلابی است. بطوریکه اگر این شاخص کلیدی در نزد مدعیان مبارزه با فساد وجود نداشته باشد تنها در حد یک شعار باقی خواهد ماند و فرصت طلبان از آن سوء استفاده خواهند کرد. ظاهر سازی و سالوس کاری مدیریتی در حوزه فساد ستیزی اگرچه موضوعی کلیشه ای است و بارها در این باره مطالبی نوشته شده و نمونه های عینی و مصادیق واقعی دارند که «محمودرضا خاوری» از نمونه های شناخته شده آن می باشد اما با این حال اشاره به این گونه مسائل و ایراد کردن و ذکر نام هایی چون خاوری در این راستا خواهد توانست خواب را از چشم فرصت طلبان برباید و آنها نسبت به این موضوع آگاه کند که کسی از این مسئله مهم غافل نیست و همواره بدان توجه می شود.
به گزارش بولتن نیوز، واقعیت امر این است که رویکرد مبارزه با فساد اگر وارد کانال درست و حقیقی آن شود و از رویکرد ظاهر نمایی آن فاصله پیدا کند خواهد توانست به سرمنزل مقصود برسد و انتفاع آن عمومی گردد. در واقع آنچه وظیفه هر انسان انقلابی ست زنده نگه داشتن باورهای انقلابی و مبارزه با پلشتی های مدیریتی می باشد. بطوریکه اگر بر حسب وظیفه انقلابی به آنچه اصول حیاتی مبارزه با فساد است انجام گیرد امروز نیز ما شاهد این قبیل رویکردهای شعاری نبودیم. بدان معنا علیرغم موارد روی داده از فساد و اختلاس در ذیل ادعای انقلابی نمایی، اکنون نیز از سوی برخی شبه مدیران نااهل و غیر انقلابی، شعارهای مبارزه با فساد با ابزار زبانی انقلابی سر داده می شود. در صورتیکه آنچه که لازمه مبارزه با فساد می باشد فقط و فقط وجود اراده انقلابی و باور به آن از یکسو و مبارزه عملی با آن در عرصه میدان واقعی از سوی دیگر است.
در مجموع باید اینگونه گفت که برای رهایی از وضعیت شعاری مبارزه با فساد و در جهت مبارزه با مدیر نماهای غیر انقلابی باید اولاً فعل خواستن مبارزه با فساد صرف گردد و ثانیاً تمام کسانی که مدعی این امر هستند تمام امورات مدیریتی شان زیر ذره بین قرار گیرد تا از موقعیت های بدست آمده سو استفاده نکنند و انقلابی گری را تنها در تبلیغات و شعار محدود نکنند و دستاویزشان قرار ندهند. از این رو لازمه و پیش شرط این اتفاق علاوه بر عزم مدیران در این حوزه، سوت زنی از سوی هر فردی بر حسب وظیفه و تکلیف دینی – ملی – انقلابی می باشد.
