طرحی که «مایک ونزل»، مستشار نظامی سفارت ایالات متحده در فلسطین اشغالی، برای تسلط بر جنین و نابلس ارائه کرده، ادامه همان طرح سال ۲۰۰۵ «کیت دایتون» با هدف قراردادن فلسطینی‌ها مقابل فلسطینی‌ها است.
کمتر از یک ماه قبل نشستی تحت عنوان نشست بندر «عقبه» در جنوب فلسطین اشغالی با سرپرستی آمریکا، با حضور رژیم صهیونیستی، حکومت خودگردان فلسطین، اردن و مصر برگزار شد. هدف اصلی این نشست فعال کردن حکومت خودگردان فلسطین در سیطره یافتن بر کرانه باختری بود، اما این تلاش در قالب طرحی از سوی آمریکا که قرار است توسط «مایک ونزل»، مستشار نظامی سفارت ایالات متحده در فلسطین اشغالی اجرا شود، صورت گرفت.
جزئیات طرح «مایک ونزل»
هدف طرح «ونزل» مشارکت ایالات متحده در همکاری امنیتی و تقویت حکومت خودگردان فلسطین برای سرکوب مقاومت در کرانه باختری است. براساس این طرح، نمایندگان بلندپایه نظامی ایالات متحده در نشست‌های مشترک هماهنگی امنیتی ـ که بین فرماندهان دستگاه امنیتی تشکیلات خودگردان فلسطین و فرماندهان ارتش رژیم صهیونیستی برگزار می‌شود ـ حضور خواهند داشت. نمایندگان ایالات متحده گزارش‌های منظمی را به‌صورت ماهانه ـ در خصوص پیشرفت‌هایی که در حوزه امنیتی صورت گرفته است ـ برای ارتش آمریکا ارسال خواهند کرد.
وجه دیگر طرح «مایک ونزل» در تمرین نیروی‌های ویژه حکومت تشکیلات خودگردان فلسطین نهفته است. نیروهای آمریکایی 5 هزار نیروی تشکیلات خودگردان را در اردن آموزش خواهند داد. این آموزش‌ها با هدف سیطره بر 2 منطقه جنین و نابلس صورت می‌گیرد. این 5 هزار نیرو در زمان حاضر در پادگان‌های اردن در حال آموزش هستند اما کنار آموزش‌هایی که هم‌اکنون دریافت می‌کنند آموزش‌های ویژه طرح «ونزل» نیز با نظارت آمریکا به آنها داده خواهد شد.
پس از پایان آموزش‌ها، نیروهای فلسطینی به اردوگاه ویژه‌ای بین جنین و نابلس اعزام خواهند شد تا با ورود به شهرها و اردوگاه‌های فلسطینی، فعالیت گروه‌های مسلح در این مناطق را متوقف کنند. اقدامی که این نیروها در منطقه مذکور انجام می‌دهند، با نظارت نیروهای آمریکایی صورت می‌گیرد و در همین زمان فعالیت ارتش اشغالگر در این مناطق کم خواهد شد.
در مقابل نیروهای امنیتی ویژه‌ای از کشورهای غربی در مناطق درگیری بین فلسطینی‌ها و شهرک‌نشینان در نابلس و جنوب کرانه باختری مستقر خواهند شد. در این زمینه طرح «ونزل» تأکید دارد که طرف‌های غربی که در این بخش مشارکت می‌کنند در قالب تیم‌های مراقبت امنیتی در مناطق درگیری نامبرده فوق باید فعال باشند.
بخش دیگری از طرح «ونزل» بر این نکته تأکید دارد که دستگاه امنیتی تشکیلات خودگردان فلسطین باید با گروه‌های مسلح حاضر در نابلس و جنین ارتباط بگیرد. این ارتباط‌گیری باید با این هدف صورت گیرد که برخی گروه‌ها را قانع کند تا در مقابل دریافت برخی امتیازات از اقدام مسلحانه دست بردارند.
فشار دیپلماتیک، پیش از ارائه طرح «ونزل»
آنچه در فوق به آن اشاره شد، طرح عملیاتی و اجرایی ایالات متحده است که قرار است توسط «مایک ونزل» اجرا شود. پیش از آنکه این طرح ارائه شود و در «نشست عقبه» مورد تأیید حاضران قرار گیرد با فشار دیپلماتیک ایالات متحده به طرف فلسطینی تحمیل شد.
ایالات متحده طی سفرهای «جیک سالیوان»، مشاور امنیت ملی آمریکا، «آنتونی بلینکن»، وزیر امور خارجه ایالات متحده و «ویلیام برنز»، رئیس سیا به فلسطین اشغالی به‌شدت «محمود عباس»، ریاست تشکیلات خودگردان را برای پذیرش این طرح تحت فشار قرار داد.
«مایک ونزل» در دیدارهایی که در حاشیه سفرهای فوق با ابومازن انجام شد با همراهی «ماجد فرج»، رئیس دستگاه امنیتی تشکیلات خودگردان فلسطین حضور داشت. رؤسای دستگاه‌های امنیتی مصر و اردن نیز آمریکا را در این امر همراهی کردند و در دیدارهایی که با «ابومازن» انجام دادند، وی را برای پذیرش این طرح تحت فشار قرار دادند.
طرح «ونزل» در امتداد طرح «دایتون»
طرحی که اکنون تحت عنوان طرح «مایک ونزل» ارائه شده، همان طرحی است که از سال 2005 توسط «کیت دایتون»، هماهنگ‌کننده امنیتی اسبق آمریکا در کرانه باختری اجرا شد. «دایتون» در اثنای انتفاضه دوم طرحی را در کرانه باختری طراحی و از سال 2005 اجرا کرد که مفاد آن شامل آموزش نیروهای فلسطینی در اردن و مقابله این نیروهای آموزش‌دیده با مبارزان فلسطینی در کرانه باختری بود.
در جریان انتفاضه دوم، دایتون متوجه شد که بسیاری از سلاح‌های دستگاه امنیتی تشکیلات خودگردان در انتفاضه علیه صهیونیست‌ها به‌کار گرفته شده‌اند. اعضای دستگاه امنیتی تشکیلات خودگردان به‌دلیل آنکه خانواده‌هایشان در کرانه حضور دارند بیشتر تحت تأثیر تحولات کرانه باختری قرار می‌گیرند، لذا وی با ایجاد پایگاههایی در اردن، نیروهای دستگاه امنیتی تشکیلات خودگردان را از فلسطینی‌های اردن انتخاب کرد و آنها را در آنجا آموزش داد و به کرانه آورد. از آن زمان 10 گردان نیروهای دستگاه امنیتی تشکیلات خودگردان همگی از اردن به کرانه آمده‌اند اما مرکز آموزش‌های آنها در اردن قرار دارد و برای آموزش به اردن می‌روند.
به‌نظر می‌رسد کاری که «ونزل» برای سرکوب جنین و نابلس می‌خواهد انجام دهد استمرار همان طرح «دایتون» در قالب آموزش ویژه برای سرکوب مبارزان فلسطینی توسط خود فلسطینیان است، در واقع ارتش رژیم صهیونیستی و ایالات متحده به این نتیجه قطعی رسیده‌اند که توان مقابله با مقاومت در کرانه باختری را ندارند و در نتیجه دست به دامن سیاست قدیمی استعماری «اختلاف بینداز و حکومت کن» شده‌اند. آنها حالا می‌خواهند فلسطینی‌ها را مقابل فلسطینی‌ها قرار دهند تا هم هزینه کمتری پرداخت کنند و هم اینکه با دمیدن در آتش اختلاف داخلی، جبهه فلسطینی را تضعیف کنند.
اما نکته‌ای که آنها با فرو کردن سر خود در برف از آن فرار می‌کنند این است که غصب یک سرزمین با هیچ یک از این اقدامات از ذهن صاحبان حقیقی آن سرزمین پاک نخواهد شد و اقیانوس فلسطین آن‌قدر وسیع است که تمام این توهمات را در خود حل می‌کند و این کشور در زمانی نه‌چندان دور تحقق آرمان آزادی خود را از شر اشغالگران رقم خواهد زد.
