جمله معروفی وجود دارد که می‌گوید: «همیشه با چماقی بر سر مخالفت بزن که اگر یک روز آن چماق به دست او افتاد، نتواند با آن چماق تو را بکشد.» به نظر می‌رسد اصلی‌ترین مخاطب این جمله معروف، آنهایی هستند که به بهانه اعتراض، کار را به براندازی کشانده‌اند و با اقدامات براندازانه‌شان، امنیت جامعه را به خطر انداخته‌اند.
این واقعیت را همه می‌دانند که بابت موضوعات مختلف که عمده آنها مسائل معیشتی‌ست، سطح اعتراض در جامعه بالاست. از رهبر انقلاب گرفته تا اکثر مسئولین ارشد و میانه نظام، و بسیاری از تریبون داران جمهوری اسلامی، بارها به وجود این مسائل و مشکلات اشاره داشته و خیلی از مدیران و دست اندرکاران کشور هم در تلاش‌ند تا بر این مشکلات انباشت شده اقتصادی غلبه پیدا کنند.
طبیعی‌ست این مشکلات قدیمی را نمی‌شود یک شبه و در کوتاه مدت بر طرف کرد. در ضمن باید بدانیم آنهایی که چشم طمع بر مردم بسته‌اند، بیکار ننشسته و دنبال تضمین سودهای کثیف خود بوده و سعی می‌کنند به طور مدام بر مشکلات کشور بیافزایند. لذا باید بدانیم شرایط برای رفع معضلات کشور یک شرایط عادی نیست و پیچیدگی‌های زیادی برای رفع معضلات اقتصادی و بنیادین مردم وجود دارد.
حال، و در این شرایط، اگر فکر کنیم می‌شود مشکلات موجود را در کوتاه مدت رفع کرد و این مطالبه را طوری پیش ببریم که اعتراض به براندازی ختم شود، همان چماقی‌ست که شما به دست مخالفت می‌دهی و او هم در کوتاه مدت، به اعتراض خواهد رسید. در حالیکه باید سطح اعتراض در همین سطح حفظ شود و تغییر ماهیت ندهد. چه اینکه اگر واقعا خواهان تغییر باشند و اعتراض به مشکلات دارند باید بدانند که مسیر حل این مشکلات از لشکر کشی کف خیابانی نمی‌گذرد.
مثالهای مختلفی را می‌توان آورد که نه تنها در این ۲ ماه، که از مدت‌ها پیش، نظام و دلسوزان جمهوری اسلامی و رسانه‌های دغدغه مند، مشکلات حاد موجود در کشور را درک کرده و خواهان رفع آن هستند. جمله معروف رهبر انقلاب که چند سال پیش فرمودند مگس روی زخم می‌نشیند و نباید بگذاریم زخم ایجاد شود را به یاد بیاورید. و یا آن بخش از بیانات رهبر انقلاب که فرمودند در حوزه عدالت اجتماعی خیلی جای کار داریم را یکبار دیگر مرور کنیم.
و یا شعارهای انتخاباتی را به یاد بیاوریم. دولت مستقر صریحا منتقد سیاست‌های اقتصادی جاری در کشور بود و حقیقتا هم نیت برطرف کردن آنرا داشته و با وجود اینکه می‌توانست این اقدام را خیلی دیرتر انجام دهد، از همان سال اول شروع به جراحی اقتصادی کرده و تمامی تبعات آنرا نیز پذیرفته است. تلاش برای رتبه‌بندی حقوق معلمان و یا اقدام برای پرداخت حقوق کارگرانی که مدت‌ها محروم مانده بودند، همه و همه نشان دهنده این قضیه است.
و یا تلاش برای مقابله با مفاسدی که در کشور وجود دارد. بولتن نیوز به عنوان یک رسانه به تنهایی در قبال برخی از این مفاسد ایستاده و هزینه پرداخت کرده و به لطف خدا خیلی از آنها را به سرانجام رسانده است. رسانه‌های دیگر و در راس همه آنها، قوه قضاییه در صف اول برخورد با مفاسد اقتصادی حضور داشته و دیده ایم که چقدر پرونده مفاسد اقتصادی تشکیل و با این افراد برخورد شده است.
همه این‌ها و مثالهای دیگری هم وجود دارد که نشان میدهد جمهوری اسلامی از سالها پیش متوجه مشکلات مختلف شده و در حال مبارزه با آنهاست. اما حجم مشکلات انباشت شده و تلاش برای مشکل تراشی در کشور از سوی دشمنان مردم، باعث می‌شود نتیجه فوری مقابله با مشکلات از دسترس خارج باشد. قطعا تبدیل اعتراض به براندازی و اغتشاشات نه تنها کمکی به این شرایط نمی‌کند بلکه باعث وخیم‌تر شدن اوضاع است.
لذا باید بدانیم کف خیابان و اقدامات خرابکارانه محل رفع و رجوع مشکلات نیست. باید انرژی خود را صرف مقابله هوشمندانه با مسائل انباشت شده کشور بکنیم. آرامش و تعقل در یک فضای امن می‌تواند زمینه ساز اقدامات برطرف کننده باشد و تشنج در خیابانها هیچ کمکی به رفع اعتراضات نخواهد کرد.
