در حرفه آتش‌نشانی پدیده‌ای به اسم «آتش‌نشان آتش‌افروز» (pompier pyromane) وجود دارد که به اقلیتی اطلاق می‌شود که خود آتش به پا می‌کند تا بعد بتواند در کسوت قهرمان و منجی در صحنه نزد قربانیان ظاهر شود.
یعنی آتش‌نشان آتش ایجاد می‌کند، منتظر می‌نشیند تا گزارش شود و بعد در کسوت قهرمان برای اطفای حریق در صحنه ظاهر می‌شود و از دینامیک پدید آمده لذت می‌برد. به این اختلال روانی – که به بهای نابودی زندگی قربانیان موجب ارضای روحی فرد می‌شود – «سندروم قهرمانی» هم می‌گویند.
این همان سندرومی است که بخش عمده‌ای از اپوزیسیون ایران نیز دچارش شده! با این تفاوت که خود اپوزیسیون در «گزارش‌دهی آتش» هم مستقیم سهیم می‌شود و – برخلاف آتش‌نشان آتش‌افروز – استعداد و مهارت لازم برای اطفای آتش خودخواسته را هم ندارد!
روال کار همان است: از تحریم حمایت می‌کند، سپس در مورد وضعیت بد اقتصادی گلایه‌ها می‌کند و برای نجات مردم وارد صحنه می‌شود! در اوج کرونا لابی می‌کند تا تحریم‌ها تعدیل نشود و منابع لازم تامین نگردد،؛ سپس بر مدیریت بحران و کشته‌شدگان گریه می‌کند و در مقام منجی وارد عمل می‌شود!
از تمام ابزار خود برای تخریب و تضعیف دستگاه دیپلماسی استفاده کند؛ سپس طومارها در مورد «انزوای کشور» و «بی‌کفایتی دولت در تأمین منافع ملی در صحنه بین‌المللی» می‌نویسد و در کسوت کاردان و خیرخواه «ملی‌گرا» ظاهر می‌شود!
تلاش می‌کند با حمایت از «فشار حداکثری» دولت مرکزی را تضعیف و به یک «دولت ورشکسته» یا Failed state تبدیل کند؛ سپس از ناتوانی دولت در تأمین خدمات اولیه (از جمله تامین امنیت اجتماعی) ناله می‌کند و خود را منجی وضعیت می‌خواند!
لابی می‌کند تا فروش نفت کشور را به صفر برساند و بانک مرکزی را در معرض تحریم‌ها نگه دارد و در این راستا در برابر هرگونه اقدام جهت تعدیل فشار آمریکا کارشکنی می‌کند؛ سپس با مویه و زاری از بالا رفتن قیمت ارز و افت قدرت خرید مردم می‌گوید و خود را «راه‌حل» جلوه می‌دهد!
فعالانه بواسطه شبکه‌های تلویزیونی خود – با بکارگیری پیشرفته‌ترین شیوه‌های روان‌شناسی اجتماعی- به صورت سیستماتیک به تشدید اضطراب و نگرانی و هیستریا در میان مردم مبادرت می‌کند؛ سپس از نبود امید و نشاط و شادی در ایران می‌گوید و وعده می‌دهد به نجات مردم خواهد آمد!
تمام نیروهای معتدل و خواستار تنش‌زدایی (اعم از حکومتی و منتقد) را تخریب و تخطئه و بدنام می‌کند تا افراطی‌ترین تفکرات و جریان‌ها بر صحنه سیاسی حاکم شود؛ سپس از تبعات حاکم شدن چنین فضایی می‌گوید و مدعی نجات کشور از گزند جنگ می‌شود!
حقیقت این است که این آتش‌نشانان آتش‌افروز – که امروز از کاخ سفید تا کاخ الیزه و از کنگره تا پارلمان‌های اروپا می‌دوند تا بنزین روی شعله‌های ایران بریزند – خود نمی‌فهمند در خاورمیانه، خانه‌ای که آتش گرفت به این زودی‌ها خاموش نخواهد شد تا اینها روزی قهرمان شوند!
یعنی همسایگانی که امروز پیت بنزین دست‌شان داده‌اند، آن روز هم نمی‌گذارند – تا آن خانه خاکستر نشده – قطره‌ای آب روی آن بریزند!
اینها اگر خیرخواه و قهرمان بودند، همین امروز مرهمی «نقد» بر زخم مردم می گذاشتند؛ نه اینکه خانه‌شان را با وعده علاج «نسیه» به آتش بکشند با توهم اینکه روزی در صحنه جرم از آن‌ها استقبال خواهد شد!/ نویسنده: رضا نصری
مصی پولی نژاد
اخیرا نیز کاسبی نجومی مصی علی‌نژاد با فعالیت‌های ضدایرانی پرده برداری شد و ۴۵۰ میلیون تومان در ماه فقط از یک موسسه دریافت می کند.
مصی علی‌نژاد سالهاست تجارت سودمندی با امنیت و جان و مال و آرامش ایرانی‌ها آغاز کرده است. او از سویی از طرف اندیشکده واشنگتن که رسماً نوشته برای تضمین منافع اسراییل و آمریکا کار می‌کند جایزه می‌گیرد، و از سوی دیگر قراردادهای سنگین برای ناامن کردن ایران با موسسات آمریکایی منعقد می‌کند.
در جدیدترین مورد، مصی علی‌نژاد کاسبی ۱۰۰ هزار دلاری برای یک سال فعالیت ضدایرانی خود را منعقد کرده است. طبق آنچه که در ستون هزینه‌های آژانس رسانه‌های جهانی ایالات متحده آمده آمریکا قرارداد سالانه جدیدی به ارزش پایه ۹۹ هزار دلار برای سال مالی ۲۰۲۳ با علی‌نژاد منعقد کرده است. که این با نرخ ارز فعلی به معنای دست‌کم ۴۵۰ میلیون تومان در هر ماه است!
