آمار حملات نژادپرستانه در آلمان بهگونهای تصاعدی و نگرانکننده افزایش یافته و بر اساس اعلام منابع رسمی در آلمان، در سال ۲۰۲۲ حملات بیشتری نسبت به سال قبل به اقامتگاههای پناهجویان در این کشور ثبت شده است.
طبق اطلاعات وزارت کشور آلمان بیشتر این حملات با انگیزههای راستگرایانه و نئونازیستی بوده است.
۱۲۱ مورد حمله و ایراد خسارت به اقامتگاههای پناهجویان در سال ۲۰۲۲ در سراسر آلمان ثبت شده که این رقم ۷۳ درصد نسبت به سال ۲۰۲۱ افزایش داشته است. در آن سال حدود ۷۰ مورد از این دست حملات به ثبت رسیده بود.
این آمار در پاسخ به پرسش فراکسیون حزب چپها از سوی وزارت کشور آلمان ارائه شده و در اختیار استودیوی مرکزی شبکه سراسری ARD قرار گرفته و سایت دویچه وله نیز آن را بازنشر کرده است.
به اعتقاد بسیاری از تحلیلگران و دادهپردازان، آمار واقعی به مراتب بیشتر از این موارد است زیرا بسیاری از پناهجویان و خصوصا مهاجرین غیر قانونی، به علت ترس از برخوردهای سخت پلیس و اداره مهاجرت، شکایات خود در مواجهه با نژادپرستان و نئونازیستها را علنی نمیکنند!
حال با وجود افزایش بیش از ۷۰ درصدی این حملات نسبت به سال ۲۰۲۱ میلادی، مقامات دولت ائتلافی «اولاف شولتز» ظاهرا هنوز قصد ندارند موضعی جدی در خصوص این مسئله مهم داخلی و حقوق بشری اتخاذ کنند!
تمرکز ژرمنها همچنان بر مسائل داخلی کشورهایی مانند ایران یا ایفای نقش مخرب در جنگ اوکراین است که موجب شده تا برلین به یکی از کانونهای اصلی پمپاژ خشونت در جهانِ امروز تبدیل شود.
بهتر است «آنالنا بربوک» وزیرخارجه آلمان که این روزها ژست یک مدافع حقوق بشر را به خود گرفته، به جای دخالت در امور داخلی دیگر کشورها کمی بر روی فاجعهای که در خیابانهای کشورش در حال وقوع است متمرکز شود.
به طور متوسط روزانه سه پناهجو در آلمان هدف حمله قرار میگیرند که بیشتر این حملات با انگیزههای راستگرایانه رخ میدهند.
نکته آنکه؛ از سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۲ همه ساله آمار حملات به پناهجویان سیر نزولی داشته و این برای اولین بار است که آمار ثبتشده در یک سال، نسبت به سال قبل از آن افزایش داشته است.
بنابر گزارشهای منتشر شده، حدس زده میشود علت این امر رفع محدودیتهای ناشی از کرونا از یک سو و افزایش تعداد پناهجویان در سال ۲۰۲۲ از سوی دیگر باشد.
با این حال؛ اصل نگرانی در خصوص وضعیت سخت پناهجویان و مهاجرین همچنان به قوت خود باقی است بهویژه آنکه دستگاههای امنیتی آلمان و در راس آنها آژانس اطلاعات فدرال، مهمترین نقش را در حمایت پشت پرده و نرم از نئونازیستها ایفا میکنند.
قبلا این حمایتها به ایالاتی مانند زاکسن محدود بود اما اکنون حتی ایالاتی مانند بایرن و نورثراین وستفالیا به محلی برای مانور نژادپرستان و برخورد آزادانه آنها با پناهجویان و حتی مسلمانان ساکن آلمان تبدیل شده است.
در این میان؛ کمترین هزینهای متوجه مهاجمین نیست و بسیاری از آنها در سایه حمایتهای پلیس و دستگاه امنیتی آلمان مشغول استمرار حملات نژادپرستانه و نئونازیستی خود هستند.
نکته تاسفبارتر اما؛ سکوت اتحادیه اروپا، کمیته حقوق بشر سازمان ملل متحد، سازمان خودخوانده عفو بینالملل و حتی برخی سازمانهای غیردولتی در قبال این جنایات خاموش در شهرهای گوناگون آلمان است.
اولاف شولتز صدر اعظم آلمان هم که مدعی تشکیل دولتی چند فرهنگی در برلین است، نه تنها اقدامی برای مهار تحرکات سازماندهی شدهی نژادپرستانه در کشورش صورت نمیدهد، بلکه مانند «آنگلا مرکل» صدر اعظم سابق، با رویکردی فاجعهبار و ضد بشری تضمینهای لازم را به سرویسهای امنیتی آلمان در خصوص پمپاژ هدفمند و سیستماتیک نژادپرستی در این کشور مخابره میکند!