با گذشت چهار روز از وقوع زمین‌لرزه مهیب در ترکیه و سوریه، آمار جان باختگان این بلای طبیعی به ۲۰ هزار نفر رسیده و کماکان رو به افزایش است. با توجه به شدت این زمین لرزه و تلفات پُرشمار آن، انتظار بود که قاطبه کشورهای جهان با احساس مسئولیت در قبال جان انسانها، به یاری زلزله زدگان بشتابند. این انتظار درمورد ترکیه برآورده شد و بیش از۶۵ کشور به یاری زلزله زدگان شتافتند اما به دلیل معیارهای دوگانه غرب،مردم سوریه از کمک های کمتری بهره مند شدند.
تحریم های ظالمانه اعمال شده آمریکا علیه سوریه که به قانون سزار موسوم است، کمک رسانی به زلزله زدگان سوری را با مشکلات جدی مواجه کرده است. قانون سزار بخشی از قوانینی است که در دسامبر سال ۲۰۱۹ میلادی توسط دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا علیه سوریه وضع شد و هدف آن تقویت تروریست های داعش و القاعده برای مقابله با دولت قانونی بشار اسد بود.
واشنگتن قصد داشت با وضع این قانون، انزوای مالی، اقتصادی و سیاسی دولت سوریه را افزایش دهد تا سوریه مفاد قطعنامه های شورای امنیت را اجرا کند. بر اساس قانون سزار تمام دولت‌ها، گروه‌ها، شرکت‌ها و افرادی که مستقیم و غیر مستقیم به دولت سوریه کمک مالی یا نظامی کرده و یا در چهار بخش نفت، گاز طبیعی، هواپیماهای نظامی، ساخت و ساز و مهندسی سرمایه گذاری می‌کنند،مشمول تحریم می شوند. این قانون پس از شش سال تاخیر از ۱۷ ژوئن ۲۰۲۰ به اجرا درآمد و تا سال ۲۰۲۴ اعتبار خواهد داشت. اینک به دلیل اجرای این قانون غیرانسانی، وضعیت هزاران زلزله زده سوری بسیار وخیم گزارش شده و درست در زمانی که کمک به مردم سوریه یک ضرورت قطعی بشمار می رود، اعمال تحریم های ناجوانمردانه، درد و رنجش آنها را چند برابر کرده است.
رویکرد ضد انسانی واشنگتن در قبال مردم سوریه که نمونه ای از حقوق بشر آمریکایی است، معیارهای دوگانه غرب در دفاع از انسانها را به نمایش گذارده و پایه های تفکر لیبرال دموکراسی را بیش از گذشته سست کرده است. تحریم های آمریکا علیه سوریه با انگیزه های سیاسی در حالی اعمال می شود که حتی سازمان ملل متحد اولین کاروان کمک های خود را روانه سوریه کرده است. در عین حال، زمانی در مسیر کمک رسانی به مردم سوریه کارشکنی می شود که آمریکا و اروپا میلیاردها دلار برای تداوم جنگ در اوکراین هزینه کرده و تأمین مالی جنگ علیه روسیه را در اولویت قرار داده اند.
متاسفانه در زمان وقوع زلزله در ترکیه و سوریه، اتخاذ معیارهای دوگانه و جهت‌گیری‌های هدفمند، حتی در میان اغلب رسانه های غربی نیز مشاهده شده و حقایق این فاجعه در گزارش‌ها و اخبار و تصاویر رسانه‌های غربی در مورد ترکیه بسیار پُر رنگ و درخصوص سوریه، کمرنگ منعکس می‌شود. رسانه‌های غربی اخبار زمین‌لرزه در ترکیه را تحت عنوان «زلزله ویرانگر» بصورت لحظه به لحظه منتشر می کنند در حالی که به اخبار زلزله در سوریه به عنوان یک موضوع حاشیه ای پرداخته می شود.
بسیاری از فعالان سیاسی و نهادهای حقوق بشری جهان، رویکرد سیاسی آمریکا در تحریم اقدامات بشردوستانه را مورد انتقاد قرار داده و با حمایت از تسریع در امدادرسانی به زلزله‌زدگان سوریه، اعلام کرده اند که که هیچ مسئله‌ای حتی تحریم، نباید از کمک به آسیب دیدگان زلزله بخصوص در حوزه های غذایی و پزشکی، ممانعت کند. آنان بر این باورند که معیارهای انسانی و قوانین بین‌المللی اجازه نمی‌دهد که به بهانه تحریم های سیاسی، انسان های بیگناه از درمان منع شوند و در معرض نارسائی های غذایی قرار گیرند.
امروز کمبود ناشی از تحریمهای غرب باید با هم‌افزایی کشورهای اسلامی و نهادهای بین المللی همچون سازمان همکاری اسلامی، جنبش عدم تعهد و و سازمان صلیب سرخ جهانی جبران شده و برای مقابله با وقوع فاجعه انسانی در سوریه اهتمام لازم صورت گیرد. در این مقطع لازم است تمام ظرفیت دیپلماتیک کشورهای دوست سوریه از جمله جمهوری اسلامی ایران، فعال شده و با افزایش تماس با کشورهای مستقل و مردم آزاده جهان از آنان بخواهند تا با تحریم های ظالمانه غرب علیه سوریه مخالفت کرده و خواهان لغو قانون نژادپرستانه سزار شوند.
در عین حال انتظار است آزاد اندیشان و صاحبان سخن و قلم، چه در ایران و چه در کشورهای جهان، با افشای ابعاد نقض حقوق بشر توسط واشنگتن در جریان زلزله سوریه، به عدم تمایل آمریکا و کشورهای غربی به لغو حداقل بخشی از تحریمهای سوریه و کمک به این کشور آسیب دیده،پرداخته و رویکرد سیاسی کشورهای غربی برای مقابله با سوریه و تقویت تروریست های حاضر در این کشور را تبیین نمایند.
