«دیمیترو کولبا» وزیر خارجه اوکراین به تازگی در مصاحبهای با بخش اوکراینی بیبیسی با اشاره به پیشنهادش برای قطع رابطه با ایران گفته: «این پیشنهاد را با رئیسجمهور در میان گذاشتهام. بسته به رفتار آتی ایران هر موقع ممکن است این تصمیم گرفته شود.»
این سخنان در حالی مطرح میشود که پیش از این، حمله اخیر به تأسیسات نظامی در اصفهان و اظهارنظر مشاور زلنسکی پیرامون این حمله، موجب شد تا وزارت خارجه ایران، کاردار اوکراین را برای ارائه توضیحات احضار کند.
البته بارها مقامات اوکراینی مدعی ارسال پهپادهای ایرانی به روسیه بدون ارائه هیچ سندی شده و حاضر به تعامل منطقی با تهران و مسکو در این زمینه نشدهاند، اما حال این سوال مطرح است که چرا ادعاهای جدیدی را با محوریت روی میز بودن قطع رابطه با ایران مطرح میکنند؟
نگاهی به شرایط اوکراین نشان میدهد که همزمان با رسوایی درباره فساد سنگین مقامات این کشور، رسواییهای جدیدی نیز برای آنها رقم خورده است.
از جمله؛ در ماههای اخیر زلنسکی تلاش کرد با بهکارگیری فضاسازی رسانهای، بینتیجه بودن رویکرد سیاسی در قبال روسیه و تسهیل کمک تسلیحاتی به اوکراین را به عنوان تنها گزینه برای حامیان غربی خود به نمایش گذارد، اما مواضع سران غربی این طراحی زلنسکی را با در بسته مواجه ساخته است.
در این راستا میتوان به مصاحبه «اولاف شولتز» صدراعظم آلمان با روزنامه بیلد اشاره کرد. او در پاسخ به این سوال که آیا پوتین او را تهدید کرده است، گفت: خیر، پوتین من و آلمان را تهدید نکرده است.
همچنین اظهارات دادستان کل آلمان مبنی بر اینکه هیچ مدرکی دال بر دست داشتن روسیه در انفجار خطوط لوله نورد استریم وجود ندارد نیز به چالشی بزرگ برای زلنسکی مبدل شده است.
رسواییهای مقامات اوکراینی زمانی بیشتر به چشم میآید که «آنه کلر لوژاندر» سخنگوی وزارت خارجه فرانسه درباره تماسهای تلفنی مکرون با پوتین، اظهار داشت: این تماسها عمدتاً به درخواست زلنسکی بوده و این درحالی است که رئیس جمهور اوکراین ضمن اعلام غیر قانونی بودن مذاکرات صلح با روسیه، همواره مدعی شده که هرگز با پوتین حرف نخواهد زد!
تمام این موارد نشان میدهد که سران اوکراین با واژگان تخیلی و توهمی درباره روابط با ایران سخن میگویند و تنها به دنبال انحراف افکار عمومی از این رسواییها هستند.
نکته دیگر اینکه؛ زلنسکی همزمان با میزبانی روسای شورای اتحادیه اروپا و کمیسیونهای این اتحادیه، بر ادامه ارسال تسلیحات توسط کشورهای غربی به اوکراین تأکید کرد، اما این درخواست تکراری با هشدار ناتو و اروپا برای ادامه حمایت از اوکراین همراه شد.
در این زمینه میتوان به مصاحبه «خوزه مانوئل آلبارس» وزیر خارجه اسپانیا با شبکه «لاسکستا» اشاره کرد که نسبت به تبدیل اوکراین به افغانستانی دیگر هشدار داد.
همچنین «الکساندر شالنبرگ» وزیر خارجه اتریش با الحاق سریع اوکراین به اتحادیه اروپا مخالفت نمود و «کاترینا بیرلی» معاون رئیس پارلمان اروپا نیز احتمال پیوستن اوکراین به اتحادیه اروپا در آینده نزدیک را رد کرد.
حامیان غربی اوکراین در عمل نشان دادهاند که تمایلی به ارسال تجهیزات نظامی به این کشور ندارند، به گونهای که انگلیس اعلام کرده؛ در شرایط کنونی ارسال جنگنده به کییف را درست نمیداند و وزیر دفاع آمریکا نیز از مخالفت واشینگتن برای ارائه جنگنده به اوکراین خبر داده است.
پیش از این، «جوزف بورل» مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا نیز در گفتگو با «دنیز شمیهال» نخستوزیر اوکراین، مذاکره را گزینه نهایی برای پایان جنگ عنوان کرد و «میلانوویچ» رئیس جمهوری کرواسی نیز گفت: کریمه هرگز تحت کنترل اوکراین قرار نمیگیرد و در نهایت باید با روسیه به مصالحه رسید.
این سخنان، تأییدی بر سخنان چندی پیش «هنری کسینجر» استراتژیست آمریکایی است که گفته بود اوکراین برای دستیابی به یک راه حل و صلح پایدار در جنگ باید از کریمه صرف نظر کرده و عضویت در ناتو را فراموش کند.
از سوی دیگر اجرای سناریوی تحریم روسیه از سوی اروپاییها در عمل نتوانسته برای زلنسکی دستاوردی داشته باشد.
جالب آنجاست که رئیس جمهور اوکراین همچنان بهدنبال نمایش چهره خود به عنوان یک قهرمان با تسلیحات پیشرفته است، اما این تلاش نیز با شکست همراه شده، چنانچه ارتش روسیه اعلام کرده؛ اولین سامانه موشکی پیشرفته زمین به هوای ساخت نروژ را که به اوکراین ارایه شد، منهدم کرده است.
حالا مقامات اوکراینی در ارزیابیهای خود بر اساس سخنان «ویلیام برنز» رئیس سازمان سیا که گفته بود ۶ ماه آینده برای اوکراین «حیاتی» است، به این نتیجه رسیدهاند که آمریکا به دنبال طولانی کردن جنگ است.
در این راستا برخی از رفتارهای غربیها نظیر اقدام پارلمان اروپا در قرار دادن سپاه در فهرست گروههای تروریستی و اعمال تحریمهای بیشتر علیه ایران نیز موجب اشتباه محاسباتی سران اوکراین شده بهگونهای که تصور کردند با موضعگیری علیه ایران میتوانند رضایت اروپا را برای افزایش کمکهای نظامی جلب کنند.
این نگاه توهمی زمانی بیشتر نمود مییابد که اخیراً نتانیاهو نخستوزیر رژیم صهیونیستی از بررسی ارسال تسلیحات به کییف سخن گفته و در نتیجه سران اوکراین رویکرد تقابلی با ایران را مولفهای برای کسب کمک نظامی از این رژیم ارزیابی کردهاند.
نادرست بودن این تصورات زمانی آشکارتر میشود که بورل مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا اذعان کرد در رابطه با ایران گزینهای جز احیای برجام وجود ندارد و «رابرت مالی» نماینده آمریکا در امور ایران نیز بر اجبار دیپلماسی تأکید میکند.
اکنون بر اساس برخی از گزارشها؛ اروپایی خود نیز در مسیر دور زدن تحریمهای روسیه قرار گرفتهاند و این در حالی است که انبارهای تسلیحاتیشان خالی شده است، از این رو میتوان این گونه پنداشت که سخنان اروپا در حمایت از اوکراین برای پاسخگویی به فشارهای آمریکا بوده و هر لحظه امکان فرار آنها از جنگ وجود دارد.