در روزهای اخیر رسانه‌ها گزارش‌هایی در مورد اعدام‌ها و سرکوب‌های متعدد حکومت آل‌سعود ارائه کرده‌اند که از جمله آنها گزارش بی‌بی‌سی درباره اعدام 81 نفر از شهروندان عربستانی در 12 مارس 2022 بود.
در این گزارش به نقل از نزدیکان اعدام شدگان آمده؛ حکومت بدون اطلاع قبلی به آنها یا خانواده‌شان دست به چنین اقدامی زده است.
گروه حقوق بشری «رپریو» در همکاری با یک سازمان اروپایی-عربستانی، گزارشی از اعدام‌ها در عربستان سعودی از سال 2010 تا کنون را منتشر کرده که نشان می‌دهد از آغاز پادشاهی «ملک سلمان بن عبدالعزیز» و ولی‌عهدی «محمد بن‌سلمان» تاکنون مجازات اعدام در عربستان تقریباً دو برابر شده است.
با وجود این واقعیت‌ها و هشدارهای متعدد نهادهای حقوق بشری طی یک دهه اخیر نسبت به افزایش سرکوب و اجرای احکام اعدام در عربستان، حکومت آل‌سعود تاکنون پاسخگوی عملکرد غیرقانونی خود نبوده و ارائه این گزارش‌ها به خصوص از سوی نهادهای غربی بیشتر حکایت از رویکرد کاسب‌کارانه‌ای دارد که برای امتیازگیری بیشتر از سعودی‌ها انجام می‌شود.
در مقابل شاهد هستیم که غرب برای کسب منافع بیشتر، با ادعای حمایت از حقوق بشر به دخالت در امور سایر کشور می‌پردازد که جدیدترین نمونه آن پروژه آشوب و ناامن‌سازی در ایران بود.
در این رابطه از جمله شاخص‌ترین اقدامات غیر قانونی که به بهانه حقوق بشر علیه ایران به‌کار گرفته شد، حذف ایران از کمیته زنان سازمان ملل و قرار دادن نام سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در فهرست گروه‌های تروریستی توسط پارلمان اروپا بود.
نکته آنکه؛ با توجه به جنایات گسترده آل‌سعود، غرب نمی‌تواند نسبت به این وضعیت اظهار بی‌اطلاعی کند مگر آنکه ژست حقوق بشری خود را در ازای نفت و دلارهای سرمایه‌گذاری شده سعودی فروخته باشد.
این نتیجه‌گیری به خوبی در سخنان بایدن در سفر به عربستان و گلایه مختصرش از قتل خاشقچی روشن است، به گونه‌ای که او خاطرنشان می‌کند که آمریکا برای حفظ منافع خود در منطقه به روابط با ریاض نیاز دارد.
البته چنین ژستی تنها مختص آمریکا نیست و لندن نیز با توجه به اینکه عربستان مقصد اول صادرات سلاح انگلیس است، بارها در واکنش به اعتراض‌های مردمی در قبال تسلیح عربستان علیه مردم یمن و حمایت از ترویسم، اعلام کرده منافع بلندمدت خویش در قبال ریاض را فدای این مسائل نمی‌کند!
هم‌زمان با سکوت و حمایت چراغ خاموش غرب از عربستان، رسانه‌های غربی نیز صرفاً زمانی به موضوع می‌پردازند که تنفر افکار عمومی نسبت به عربستان تشدید شده و آنها برای حفظ ظاهر، گزینه‌ای جز پرداخت حداقلی به موضوع نداشته باشند.
رویکرد رسانه‌های غربی درباره کمترین مسائل در ایران اما؛ کاملا شکلی مغرضانه دارد و آنها ضمن انتشار صدها گزارش و مصاحبه، حتی در بسیاری از موارد به نشر اکاذیب و جوسازی‌های خلاف واقع می‌پردازند.
بدیهی است رفتار منفعت‌طلبانه غرب درباره آنچه در عربستان می‌گذرد نشان از حمایت دروغین آنها از حقوق بشر دارد، لذا رفتار دوگانه نهادهای حقوق بشری، الزام در تغییر ماهیت این نهادها را بیش از پیش آشکار می‌سازد، زیرا این کشورها نه تنها صلاحیت اظهارنظر در مورد حقوق بشر را ندارند بلکه به جرم نقض گسترده آن، مستحق مجازات هستند.
