رضاییان در گفت‌وگویی با ایسنا اظهار کرد: ارتباطات میان رشته علوم دیگر محسوب می‌شود. ارتباطات رشته‌ای است که امروزه در دنیا تبدیل به میان رشته شده است؛ به این معنا که ارتباطات با اقتصاد، سیاست و فرهنگ آمیخته شده است. امروزه همه عرصه های چهارگانه ارسطویی یا اصطلاحا شش گانه فارابی به ارتباطات نیاز دارند.
او رسانه را یکی از زیرمجموعه های تخصصی ارتباطات دانست و گفت: امروزه رسانه تخصصی شده است؛ در نتیجه «نگاه حکمرانی‌ها» در سراسر دنیا به رسانه یک «نگاه تخصصی» است. ما در کشورهای توسعه یافته می‌بینیم که همه قطعات این پازل با هم و هماهنگ عمل می‌کند؛ یعنی اگر قرار است ما رسانه‌ای تحت عنوان رسانه اقتصادی داشته باشیم، کنشگران عرصه اقتصادی به همراه تصمیم‌سازان، تصمیم‌گیرندگان و کنشگران باید با عرصه رسانه هماهنگ باشند.
رضاییان، متخصص رشته روزنامه‌نگاری با بیان اینکه رسانه به هیچ عرصه‌ای وابستگی ندارد، گفت: رسانه کار تخصصی خودش را انجام می دهد. کار تخصصی رسانه نیز اطلاع رسانی، آموزش و نقد است. رسانه بدون نقد و پرسش، رسانه محسوب نمی‌شود. طبیعتا رسانه در عرصه امنیت، سیاست، فرهنگ و اقتصاد از حکمرانی پرسش می‌کند.
او به وظیفه رسانه اشاره کرد و افزود: رسانه وظیفه دارد آسیب‌های موجود را از عینیت، میدان بیرونی و حوزه خبری دریافت کند و علاوه بر نقد سیاست‌ها و عملکردها، به مخاطبان و عموم مردم آموزش دهد. بنابراین انتظار ما از رسانه باید در حد قطعه‌ای از این پازل باشد؛ آن هم در چهارچوبی که بپذیریم رسانه رکن پنجم، ناظر و انتقادی است و در عین حال رکن آموزشی و اطلاع‌رسانی نیز است. وظیفه رسانه نقد کردن است تا جایی که بتواند مقابل سیاست غلط بایستد.
او رسانه را ناظر تصمیم‌گیران و کنشگران دانست و گفت: در واقع رسانه پلی بین تصمیم‌سازان و تصمیم‌گیران با عموم مردم و مخاطبان است؛ بنابراین ما نمی‌توانیم عملکرد رسانه را به طور جداگانه در نظر بگیریم. می توان گفت اگر حاکمیت‌ها پذیرای نقد باشند، این قطعه از پازل نیز هماهنگ خواهد شد. در واقع رسانه و حاکمیت موازی یکدیگر هستند.
