حسن رشوند طی یادداشتی در روزنامه جوان نوشت: رهبرحکیم انقلاب در دیدار بسیجیان در حسینیه امام خمینی (ره) برای چندمین بار بسیج را از نگاه پیر روشن ضمیر جماران تعریف کرد. این از برکات این انقلاب و سابقه و پشتوانه محکم و درخشان آن است که رهبری انقلاب با گذشت سه دهه و نیم سکان اداره کشور بعد از امام (ره)، برای تبیین و توصیف یک پدیده به خالق آن پدیده رجوع می‌کنند. رهبر انقلاب وقتی می‌خواهند انقلاب و حرکت رو به جلوی آن را بازشناسی کنند هیچ شخصیتی را سزاوارتر از امام برای اینکه ثابت شود انقلاب چه بود و چه کرد، نمی‌شناسند. از همین رو است که در مراسم‌های مختلف سالانه هفته بسیج بارها و بارها دیده‌ایم که رهبری بسیج را با پیام ۵ آذر ۱۳۶۷ حضرت امام (ره) به جامعه معرفی می‌کنند.
خیلی‌ها به غلط تصور می‌کنند که شاه بیت سخنان امام راحل فقط مربوط به سال‌های اولیه انقلاب بوده و با گذشت زمان و دیدن برخی اشتباهات که طبیعت هر نظام تازه شکل گرفته‌ای است امام در بیان تعریف‌ها و حتی آمال و آرزوهای خود تعدیل مواضع داده‌اند که بعضاً در مواجهه با برخی افراد و یا مسائل شاهد آن بوده‌ایم. اما یکی دو سال پایانی عمر با برکت امام و تأکید ایشان روی برخی موارد و اصول لاینقطع و بلاشک انقلاب نشان می‌دهد امام سفر کرده ما نه تنها در این موارد کوچک‌ترین تغییری در مواضع شان در مقایسه با سال‌های اولیه انقلاب نداشته‌اند بلکه پافشاری بر حقانیت این موضوعات نشان از اهمیت و درستی مسیری است که در طول حیات امام و پس از آن طی می‌شده است. از جمله آن‌ها می‌توان به چهار پیام تاریخی امام راحل اشاره کرد.
پیام به گورباچف و دادن این هشدار که صدای شکستن استخوان‌های مارکسیست و نظام الحادی به گوش می‌رسد و نسبت به شکستن و فروپاشی نظام‌های سرمایه داری و مستکبر جهان غرب نیز هشدار دادند. پیام حج خونین سال ۶۶ که امام راحل حکومت‌های ارتجاعی و وابسته عربی منطقه را دست نشاندگان امریکا معرفی کردند و فرمودند: «اگر می‌خواستیم پرده از چهرۀ کریه دست نشاندگان امریکا برداریم و ثابت کنیم که فرقی بین محمدرضاخان و صدام امریکایی و سران حکومت مرتجع عربستان در اسلام زدایی و مخالفتشان با قرآن نیست و همه نوکر امریکا هستند… باز به این زیبایی میسر نمی‌گردید». سومین پیام «منشور روحانیت» بود که امام در سوم اسفند ۶۷ صادر کردند.
امام در این پیام مهم تاریخی با تأکید بر کارکرد این نهاد مهم دین و خصوصیاتی از قبیل شجاعت، صبر، زهد، عدم وابستگی روحانیت به قدرت‌ها و از همه مهم‌تر احساس مسئولیت در برابر مردم از ویژگی بارز این طبقه جامعه یادکردند و پس از بیان این خصوصیات، به خطر تحجر گرایان و مقدس نماها در این قشر پرداختند و ۳۴ سال پیش امروز را می‌دیدند که می‌فرمایند: «طلاب جوان باید بدانند که پرونده تفکر این گروه همچنان باز است و شیوه مقدس مآبی و دین فروشی عوض شده است. شکست خوردگان دیروز، سیاست بازان امروز شده اند. آن‌ها که به خود اجازه ورود در امور سیاست را نمی‌دادند، پشتیبان کسانی شده‌اند که تا براندازی نظام و کودتا جلو رفته‌اند. غائله قم و تبریز با هماهنگی چپی‌ها و سلطنت طلبان و تجزیه‌طلبان کردستان تنها یک نمونه است.» اشاره آن روز امام به افرادی مانند شریعتمداری و جریان منتسب به او بود که دست در دست دشمنان این ملت داده بودند تا نظام نوپای اسلامی را نابود کنند، ولی آن خطاب امام در منشور روحانیت امروز هم مصادیق خود را دارد. کسانی که در کسوت لباس روحانیت نامه به رهبری می‌نویسند و مویه کنان ازآشوب طلبان تجزیه‌طلب این روزها در کردستان حمایت می‌کنند از همان جنسی هستند که امام در آن مقطع با آن‌ها مشکل داشت.
یکی از مهم‌ترین پیام‌ها در سال پایانی عمر با برکت امام راحل آخرین پیام حضرت به بسیج در سالروز تشکیل این نهاد مردمی بود. در این پیام رضایت از یک مجموعه موج می‌زند و امام از واژگانی در وصف بسیج استفاده کرده‌اند که به جرئت می‌توان گفت برای هیچ مجموعه‌ای از انقلاب چنین نبوده است. ذره‌ای در این پیام ناامیدی و نگرانی و یا دلخوری از عملکرد ۱۰ ساله این نهاد ارزشمند دیده نمی‌شود و سراسر پیام امیدواری به آینده به پشتوانه وجود چنین نهادی است که اگر چنین نبود امام که خود یک عارف الهی بود به خلوص و صفای بسیجیان غبطه نمی‌خوردند و از خدا نمی‌خو استند که او را با بسیجیانش محشور گرداند.
دست بسیجیان را بوسیدن که به تعبیر حکیم فرزانه انقلاب این بوسیدن دست بسیجیان که امام بر آن افتخار می‌کنند مربوط به دوره ۱۰ ساله حیات حضرت نبود و شامل همه اعصاری که آمده و رفته است و در آینده نیز خواهد آمد نیز می‌شود. پیام امام به بسیج در سال پایانی عمر امام تنها پیامی است که کوچک‌ترین انذاری از روی نگرانی از آینده با داشتن چنین نیرویی در آن دیده نمی‌شود. گویا امام عزیز سفر کرده ما می‌خواست با بیان «بسیج شجره طیبه» و آن جملات سراسر تمجید و امیدوارانه به حاضرین و آیندگان بگویند بسیج نه در آن عصر، بلکه در همه اعصار طیبه بوده و خواهد بود. در طول این ۳۴ سال با آن اقدامات و رفتارهایی که در بسیج دیده شد ثابت گردید تشخیص امام در این تمجیدها بی حساب نبوده است.
حضرت امام در آن مقطع زمانی تنها عمل بسیج در دوران جنگ و فعالیت سال‌های اولیه این مجموعه را دیده بودند و هنوز بسیج را در هزاران فعالیت دیگر از ریشه کنی فلج اطفال گرفته تادفع خطر داعش و گروه‌های تکفیری تا برقراری امنیت در کشور تا رساندن کشور به فناوری هسته ای، سلول‌های بنیادی و هزاران اقدام دیگر بسیج را ندیده بودندکه چنین قضاوتی را درباره حال و آینده بسیج داشتند. امام می‌دانستند آنچه خلق کرده از چه ظرفیت بزرگی برخوردار است که همه امید و آرزوهای خود را در این مجموعه با برکت تعریف می‌کردند. امام آن روز که چنین پیامی را در واپسین ماه‌های حیات خود برای بسیج دادند، سد پولادین بسیج را در مقابل دشمن مستکبر و عنود، نگاه مهربانانه بسیج را در مواجهه با مردم گرفتار سیل، زلزله، کرونا در ده‌ها سال بعد با چشم معنوی خویش می‌دیدند که فرمودند «اگر بر کشوری نوای دلنشین تفکر بسیجی طنین انداز شد، چشم طمع دشمنان و جهان خواران از آن دور خواهد گردید و الّا هر لحظه باید منتظر حادثه ماند.»
