انتخابات پارلمانی رژیم صهیونیستی در تاریخ یکم نوامبر برگزار شد و بر اساس نتایج به دست آمده از شمارش مجموع آرا حاصله، حزب لیکود به رهبری بنیامین نتانیاهو و ائتلاف راست گرایان افراطی همراه با آن، با کسب 64 کرسی از مجموع 120 کرسی پارلمان رژیم صهیونیستی(کنست)، در انتخابات مذکور پیروز شدند. مساله ای که عملا بازگشت مجدد نتانیاهو به قدرت را تضمین می کند.
با این همه، ناظران و تحلیلگران مسائل سیاسیِ اراضی اشغالی بر این باورند که پیروزی در انتخابات پارلمانی رژیم صهیونیستی برای نتانیاهو و متحدان وی، به معنای پایان بن بست و بحران های سیاسی برای این رژیم نیست و به چند دلیل باید دولت آتی رژیم اشغالگر قدس را دولتی ضعیف و بی ثبات دانست.
در ادامه به طور خاص به سه دلیل عمده و محوری در این رابطه اشاره می شود:
یک: نتانیاهو و چالش دارا بودن متحدان افراطی
یکی از مهمترین و اصلی ترین چالش هایی که بنیامین نتانیاهو در امر تشکیل دولت و مدیریت امور در اراضی اشغالی با آن رو به رو است، این مساله است که در ائتلاف تحت رهبری وی، گروه ها و جریان های افراطی نظیر حزب “صهیونیسم مذهبی” حضور دارند. جریان و حزبی که شدیدا خواستار توسعه شهرک سازی های رژیم صهیونیستی در کرانه باختری و حتی الحاق این منطقه به دیگر بخش های قلمرو اشغالی رژیم صهیونیستی است.
بدون تردید نتانیاهو با بازگشت به قدرت، چاره ای جز کوتاه آمدن در برابر درخواست های اینچنینی حزب صهیونیسم مذهبی نخواهد داشت و همین مساله جدای از تشدید چالش ها و تنش های داخلی در اراضی اشغالی، دولت نتانیاهو را با بحران هایی عدیده و جدی به دلیل انتقادات گسترده جامعه بین المللی از آن، رو به رو می‌کند.
در این فضا انتظار می رود که فضای متشنج سیاسی و اجتماعی داخل اراضی اشغالی به دلیل مواضع و سیاست‌های جدید و افراطی که دولت نتانیاهو آن ها را عملیاتی خواهد کرد، متشنج تر و بغرنج تر شود و بحران های جدیدی خود را در قالب گسترش اعتراضات خیابانی در اراضی اشغالی نشان دهند.
دو: نتانیاهو و چالش اجرای اصلاحات جنجالی در ساختارهای حکمروایی رژیم صهیونیستی
یکی از دلایل و مولفه های مهمی که در حدود یک سال قبل، منجر به خروج بنیامین نتانیاهو از کرسی نخست‌وزیری رژیم صهیونیستی شد این موضوع بود که وی با اتهامات عدیده ای در زمینه فساد، دریافت رشوه و خیانت به اعتماد عمومی رو به رو بود. اتهاماتی که هنوز هم فرآیند رسیدگی قضایی به آن ها ادامه دارد. با این همه، شخصِ نتانیاهو همواره تاکید داشته که این اتهامات به دلایل و اغراض سیاسی علیه وی مطرح شده اند.
در این چهارچوب، یکی از وعده های اصلی و مهمی که نتانیاهو پیش از انتخابات پارلمانی یکم نوامبر اراضی اشغالی مطرح کرده بود این نکته بود که او در صورت قدرت گیری، دست به انجام اصلاحاتی در نظام قضایی اسرائیل خواهد زد و امکانات بیشتری را در بحث تعیین قضات و یا مقابله با احکام آن ها در اختیار پارلمان رژیم اسرائیل قرار می دهد. اصلاحاتی که اگر در دولت جدید نتانیاهو عملیاتی شوند، تا حد زیادی می توانند او را از موارد اتهامی سنگینی که با آن ها رو به رو است، برهانند.
درست به همین دلیل هم بود که اخیرا “گیدئو سار” وزیر دادگستری رژیم صهونیستی قبل از برگزاری انتخابات پارلمانی یکم نوامبر در اراضی اشغالی تاکید داشت که “پیروزی نتانیاهو و همراهان وی در انتخابات، می تواند انقلابی بزرگ در اراضی اشغالی باشد. مساله ای که نهادهای قانونی و قضایی اسرائیل را به شدت تضعیف خواهد کرد”. از این منظر، اگر نتانیاهو بخواهد اصلاحات مد نظر خود را پیاده سازی کند، هیچ بعید نیست که با واکنش‌های منفی و گسترده ای رو به رو شود.
سه: نتانیاهو و چالش حضور در راس دولتی با بنیان های ضعیف
در نهایت باید گفت که یکی دیگر از چالش های مهم و اساسی که بنیامین نتانیاهو در بحث تشکیل دولت جدید در اراضی اشغالی با آن رو به رو خواهد بود، این مساله است که وی عملا زمام دولتی را باید به دست بگیرد که بنیان آن بر ائتلاف های سست بنیانگذاری شده است. در واقع، هر آن امکان دارد که به دلیل اتخاذ برخی سیاست‌ها از سوی نتانیاهو، جریان های همراه با وی احساس کنند که منافع آن ها در نظر گرفته نشده و در نتیجه شاهد خروج اعضای تشکیل دهنده ائتلاف همراه با حزب لیکود و شخص نتانیاهو از ساختار ائتلاف و در نتیجه فروپاشی دولت رژیم صهیونیستی باشیم.
مساله ای که مخصوصا در شرایط بحرانی کنونیِ حاکم بر اراضی اشغالی از امکانِ تحقق زیادی برخوردار است. در واقع، نتانیاهو مجبور است در وضعیت بحرانی رژیم صهیونیستی دست به اتحاذ تصمیماتی بزند که بدون تردید این تصمیمات تبعاتی سنگینی را به همراه خواهند داشت و شاید یکی از آن ها، فروپاشی پایه های لرزان دولتش باشد.
فراموش نکنیم که یکی از دلایل اصلی سقوط دولت های مختلف در اراضی اشغالی در سال های اخیر، سست بودن بنیان ائتلاف های تشکیل دهنده دولت و عدم حضور دولتی در صحنه قدرت سیاسی بوده که ائتلافِ آن از اکثریت قابل اتکا برخوردار باشد. چالشی که در دولت جدید نتانیاهو نیز وجود خواهد داشت و می تواند تبعات منفی و مخرب قابل توجهی را برای آن ایجاد کند.
