«نصرالله رهبری است که ما کم داریم»، این جمله کلیدی سخنرانی «ایال زایسر» تحلیلگر برجسته اسرائیلی و کسی است که در تدوین اسناد امنیت ملی رژیم صهیونیستی نقش جدی دارد.
زایسر در این سخنرانی که در جمع دانشجویان یهودی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه بروکسل ایراد شده، گفته؛ من امروز می‌بینم که اسرائیل باید به دنبال دشمنی غیر از حزب‌الله بگردد، باید به دنبال دشمنی بگردد که بتواند آن را شکست دهد، فکر نمی‌کنم در مورد حزب‌الله این‌طور باشد، این حزب هر ساعت بر قدرت خود می‌افزاید.
او تاکید کرده است؛ چنانچه کارشناسان اسرائیلی و غیر اسرائیلی اذعان دارند، حزب‌الله به سطحی از توانایی‌ها و تجربیات مادی، اخلاقی و شیوه رهبری رسیده که بسیاری از ارتش‌های جهان فاقد آن هستند. نه در اسرائیل و نه در بسیاری از کشورهای جهان مانند نصرالله وجود ندارد. ما می‌بینیم که او رهبران ما را مسخره می‌کند، او به تنهایی با سخنرانی‌های خود می‌تواند کل اسرائیل را آشفته کند.
زایسر تاکید کرده؛ همه ما مشت‌های بلند شده را می‌بینیم که نام او را صدا می‌زنند. این مشت‌ها فقط با نشانه‌ای از انگشت این رهبر آماده جان باختن هستند، بنابراین رهبران و خردمندان ما باید به دنبال راهی باشند که این حزب و این رهبر را از لیست دشمنان خارج کنند و به‌دنبال یافتن دشمنی باشند که اسرائیل اعتبار و قدرت بازدارندگی خود را نزد او از دست ندهد.
این سخنرانی زایسر واکنش‌های بسیاری از سوی مقامات و رسانه‌های صهیونیستی در پی داشته است تا جایی که حتی «افیخای ادرعی» سخنگوی ارتش رژیم صهیونیستی این سخنان را موجب دلسردی نیروهای ارتش و در مقابل، بالا بردن روحیه حزب‌الله دانسته و خواستار برکناری زایسر و انجام تحقیقات درباره او شده است.
برخی از کاربران عبری زبان شبکه‌های اجتماعی در داخل سرزمین‌های اشغالی، از سخنان زایسر با توجه به جایگاه او در ساختار سیاسی-امنیتی رژیم صهیونیستی، به عنوان یک زلزله سیاسی یاد کرده و آن را نشانه‌ای از حقیقت موجود میان دو جبهه مقاومت و اسرائیل دانسته‌اند.
سخنان این تحلیلگر برجسته اسرائیلی در حالی رقم خورده که رژیم صهیونیستی طی چهار سال گذشته مجبور به برگزاری پنج انتخابات پارلمانی شده و علاوه بر این تزلزل در ساختار سیاسی خود، با شرایط جدیدی در داخل سرزمین‌های اشغالی مواجه شده است.
در همین راستا و بنابر آمار منتشر شده از سوی دستگاه‌های مربوطه در تل‌آویو، اقدامات فلسطینی‌ها از ابتدای سال‌جاری تاکنون هم از نظر کمیت، هم از نظر کیفیت و هم از نظر جغرافیای تحت پوشش با تغییرات فراوانی همراه بوده و عملا این رژیم را با شرایطی که قبلا سابقه نداشته روبرو کرده است.
در این خصوص می‌توان به تعداد 8288 عملیات مقاومتی و دستِ‌کم 483 عملیات تیراندازی در کرانه باختری طی یک‌سال گذشته اشاره کرد که به اعتراف «رونین بار» رئیس شاباک 441 مورد آن اثرگذار بوده است.
گسترش این عملیات‌ها به اراضی 1948 از جمله موضوعاتی است که نه تنها به کابوسی برای مقامات تل‌آویو تبدیل شده بلکه پلیس و ارتش رژیم صهیونیستی را عملا در مواجهه با آن مستأصل کرده است.
به بیان دقیق‌تر؛ هم‌زمانی تحولات داخلی سرزمین‌های اشغالی در ابعاد مختلف سیاسی، اجتماعی و امنیتی با ضربه‌پذیری این رژیم در ابعاد مختلف نظامی و سایبری با منشأ خارجی، در کنار شکست‌هایی چون ماجرای مرزهای آبی با لبنان که تنها با یک سخنرانی سیدحسن نصرالله محقق شد، عملا شخصی چون زایسر را به این جمع‌بندی رسانده که اسرائیل توان رویارویی با حزب‌الله لبنان را ندارد.
اعتراف زایسر البته از زاویه‌ای دیگر قابل راستی‌آزمایی است و آن اینکه؛ شهروندان این رژیم با فهم ناتوانی مقامات تل‌آویو در تامین امنیت آنها در برابر جریان مقاومت، در انتخابات اخیر پارلمانی بالاجبار مجددا از میان گزینه‌های بد و بدتر، ائتلاف نتانیاهو را انتخاب کردند تا به زعم خود دستِ‌کم در حوزه امنیت شرایط بهتری را تجربه کنند.
در واقع؛ اعتراف زایسر به قدرت نرم و نفوذ کلام سیدحسن نصرالله که حتی شهروندان رژیم صهیونیستی را به صداقت کلام رهبر حزب‌الله باورمند ساخته، حاکی از افول سرمایه اجتماعی دولت تل‌آویو و روند رو به اضمحلال این رژیم است که البته در تبلیغات رسانه‌ای سعی می‌شود وارونه جلوه داده شود.
