اتفاقاتی که در جهان طی چند سال اخیر رخ داده از قبیل افول شدید اقتصادی-سیاسی آمریکا از یکسو، صف‌کشی آمریکا و ناتو در موضوع اوکراین در قبال روسیه، جنگ‌هایی مثل یمن و عربستان، پدیداری داعش و امثال آن همواره تغییرات جغرافیایی را خبر می‌دهد.
اینکه این حوادث و عقربه تغییرات دقیقا کجا قرار می‌گیرد اگرچه ممکن است در اهداف و راهبردهای کشورهای موثر در ماجرا معلوم باشد اما نمی‌توان دقیقا پیش‌بینی کرد. دروضعیت کنونی علاوه بر جنگ فی‌مابین اوکراین (یا بخوانید آمریکا و ناتو) با روسیه قاعدتا هرچه زودتر و زودتر جغرافیای جدیدی را معرفی می‌کند اما صف‌کشی‌های اقتصادی به علاوه موفقیت‌ها و یا نقاط ضعف در جهان و البته پیرامون چین، جمهوری اسلامی ایران، روسیه و هند خصوصا و عموما بسیاری از کشورهای دیگر در قبال مرکزیت دلار و یورو و نیز تحولات ویژه‌ی اقتصادی-سیاسی در جهان را خبر می‌دهد.
در راستای تحولات مالی به لطف تلاش مضاعف دولت جدید و تغییرات به وجود آمده در جهان قطعا شان و تراز اقتصادی جمهوری اسلامی ایران و بهتر بگوییم جغرافیای اقتصادی-سیاسی و حتی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران توسعه بیشتری خواهد یافت. اما نکته قابل توجه و مغفول موضوع امت اسلامی است که باید در این تحولات عظیم تدبیر شود.
در این رابطه باید دانست:
- راهبردهای کلان و موثر امت اسلامی را باید در داخل منطقه و دولت‌های اسلامی بررسی و مشخص نمود.
- همگرایی‌ها و کجروی‌های برخی دولت‌ها و حاکمیت‌های کشورهای اسلامی و طعمه بودن آنها برای غرب خصوصا و عموما برای سلطه‌گران نکته حائز اهمیتی است.
- ظرفیت‌های اقتصادی، فرهنگی و تمدنی و حتی استعدادها و ارزش‌های مادی و معنوی در امت اسلامی علاوه بر ثروت اجتماعی آنان قابل قیاس با سایر فرهنگ‌ها، ملل و تمدن‌ها نیست. بلکه تعالی بخش نیز می‌تواند باشد.
- مبانی وحدت امت اسلامی از پیش تعیین شده و در باور تک تک مسلمانان عملیاتی است.
- تعالی طلبی و پیشرفت خواهی مسلمانان ظرفیت رو به جلویی برای شکل‌گیری امت واحده است.
با توجه به نکات فوق معلوم می‌گردد در جمهوری اسلامی علاوه بر تلاش و ابتکار و اقدام در جهت پیشرفت اقتصادی جدید جهان و نیز گسترش نفوذ و اعتبار سیاسی در این فرایند می‌بایست حتما و قطعا نسبت به زمینه‌سازی شکل‌گیری امت واحده و گسترش پهنه جغرافیای حکومت اسلامی و امثال آن مشاهده می‌شود. اما به واقع با توجه به ظرفیت‌های به وجود آمده در بعضی از کشورهای مسلمان مثل یمن، فلسطین، لبنان، افغانستان، عراق و تاحدودی پاکستان و شاید هند می‌تواند امیدی برای شکل‌گیری حکومت اسلامی دربرگیرنده امت اسلامی باشد.
فرمایشات مقام معظم رهبری در این راستا دستور حکومتی و ولایی بود و نه ارشادی. لطفا همگان توجه ویژه کنند.
