حقوق بشر، حمایت از آزادی‌های سیاسی و دفاع از تجمعات اعتراضی اسم رمز آشوب است. اغتشاش اهرمی است که غربی‌ها همواره برای تحت‌فشار قرار دادن ایران و امتیاز گرفتن از جمهوری اسلامی سر میز مذاکرات از آن بهره می‌برند. با این وصف، آنها هم به این نتیجه رسیدند که با شکل‌گیری برخی تجمعات و همچنین درگیر کردن جمهوری اسلامی با موضوع آشوب و شورش اساسا به‌هیچ‌وجه منجر به براندازی نمی‌شود.
سیدمصطفی خوش‌چشم تحلیلگر حوزه روابط بین‌الملل در گفت‌وگو با روزنامه جام جم ضمن تشریح عملکرد رسانه‌ای اروپا، آمریکا و رژیم صهیونیستی و همچنین چنگ و دندان نشان دادن غرب به منظور تهدید ایران در جریان ناآرامی اخیر در کشور بر این نکته تاکید کرده است که طرف مقابل اساسا برای تغییر حکومت در ایران به تجمعات خیابانی امید نبسته، بلکه همان‌طور که در جلسه اخیر اتحادیه اروپا هم مشخص شد، آنها همچنان خواهان ادامه مذاکره با ایران و نتیجه‌بخش بودن گفت‌وگوهای هسته‌ای با جمهوری اسلامی و البته امیدوار به عقب‌نشینی کشورمان از مطالبات ملت ایران هستند.
آشوب عرصه‌ای دیگر برای جنگ اراده‌ها
وی با اشاره به حمایت غرب به‌خصوص آمریکا از آشوبگران به جام‌جم گفت: اکنون در مرحله جنگ اراده‌ها با طرف‌های مقابل هستیم و به‌ویژه در طول شش‌ماهه گذشته که یک مورد آن از اردیبهشت تا مردادماه سال جاری اتفاق افتاد، کاملا قابل پیش‌بینی بود که بعد از آخرین دور مذاکرات وین و ردوبدل شدن متون نهایی بین ایران و آمریکا، دور جدیدی از جنگ اراده به پا شده که قطعا دو طرف از همه ابزارهای خود برای فشار به همدیگر استفاده می‌کنند و طرف آمریکایی به‌طور مشخص مجموعه‌ای از اقدامات را برای فشار به ایران به‌منظور عقب بردن ایران در میدان مذاکرات انجام می‌دهد. اگر غیر از این بود، حتما بن‌بست و شکست مذاکرات اعلام می‌شد. حال این‌که هم اروپا و هم آمریکا اصرار به ادامه مذاکرات دارند. همان‌گونه که ایران هم همین هدف را دنبال می‌کند.
اعمال فشارهای ترکیبی برای امتیازگیری
این کارشناس مسائل سیاست خارجی با بیان این‌که غرب برای امتیازگیری از ایران به اعمال مجموعه‌ای از فشارهای ترکیبی علیه کشورمان روی آورده، خاطرنشان کرد: طرف‌های مقابل ایران به‌منظور ایجاد و تبدیل اعتراض به اغتشاش، جنگ روانی، جنگ ادراکی، باز اعمال تحریم‌ها، تحریم‌های نمادین بدون اثر اقتصادی، مداخله ارضی، جنگ سایبری و همین‌طور فشار سیاسی، ترور، خرابکاری و همین‌طور جنگ دیپلماتیک را پی می‌گیرند.خوش‌چشم با اشاره به این‌که قطعا در فاصله دو شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی این اقدامات صورت می‌گیرد، تصریح کرد: کما این‌که این دور از فشارهای ترکیبی هم بعد از بیانیه شورای حکام شروع‌شده و انتهای آن به شورای حکام بعدی منتهی خواهد شد تا درنهایت با برقرار کردن مجدد جلسه یا جلساتی از مذاکرات، میزان عزم ایران به دریافت امتیازات موردسنجش و محک قرار گیرد.
سیاست زمستان سرد برای ایران
این کارشناس حوزه روابط بین‌الملل درباره دلایل کارشکنی‌های غرب در حوزه هسته‌ای تاکید کرد: آنها به این نتیجه رسیدند که با گذشت زمان مؤلفه‌های قدرت و فشار ایران بر روی طرف غربی بیش از گذشته شده است. از سویی دیگر وضعیت بازارهای انرژی بعد از جنگ اوکراین فشار شدیدی را بر روی کشورهای غربی وارد آورده است. خیابان‌های اروپا هفته‌ها درگیر تجمعات خیابانی است. دولت‌های ایتالیا، آلمان، انگلیس، جمهوری چک و… تحت فشارهای زیادی از سوی شهروندان خود هستند. مردم این کشورها سیاست‌های حمایتی دولت‌های خود از اوکراین و ناتو بر ضد روسیه را محکوم می‌کنند و کارشناسان درباره فضای جدیدی که در اروپا شکل‌گرفته، تعبیر زمستان سرد را به کار می‌برند و در مقابل کشورهای اروپایی هم سعی می‌کنند زمستان سردی را برای ما پدیدآورند و به همین واسطه دولت ایران را تحت‌فشار بگذارند.
وی فضاسازی تبلیغاتی و رسانه‌ای غرب درخصوص اغتشاشات اخیر را بخشی از بازی مذاکراتی دانست و گفت: تبدیل اعتراض به اغتشاش و سازماندهی کردن اعتراضات به سمت شورش و آشوب قطعا کاری سازماندهی‌شده از سوی غربی‌ها است و آنها می‌خواهند با استفاده از همه پتانسیل‌های خود از گروه‌های جدایی‌طلب گرفته تا جریان‌های تروریستی، منافقین، سلطنت‌طلبان و دیگر عوامل بیرونی و همچنین استفاده بسیار قدرتمندانه از ابزار رسانه، جنگ ادراکی و شناختی موضوع تشدید ناامنی در ایران را پی بگیرند.
خوش‌چشم با بیان این‌که هدف غایی و اصلی طرف غربی امتیازگرفتن از ایران در زمین مذاکره است، خاطرنشان کرد: این اتفاق جدیدی نیست. بارها در سال ۸۸ و موارد گوناگون این رویکردها را شاهد بودیم. آنها سعی می‌کنند از این‌گونه موارد برای طرح موضوع حقوق بشری علیه ایران استفاده کنند تا جمهوری اسلامی در مذاکرات اتمی امتیاز بدهد. قطعا برخورد درست با این مسأله، می‌تواند راهگشا باشد و البته تمامی اقدامات طرف غربی به این مورد تمام نخواهد شد. همان‌طور که تابه‌حال دیدیم، جنگ سایبری و جنگ ادراکی و رسانه‌ای هم بخش‌هایی از آن بوده و اما هنوز ابزارها و اهرم‌هایی دیگر مثل ترور، خرابکاری، تهدید امنیتی و همین‌طور فشارهای سیاسی و دیپلماتیکی بیشتر باقی‌مانده و تا اواخر آبان غربی‌ها به‌ویژه آمریکایی‌ها و اسرائیلی‌ها سعی خواهند کرد از آنها استفاده کنند.
وی با بیان این‌که غرب به‌رغم چنگ و دندان‌هایی که در عرصه رسانه‌ای علیه ایران نشان می‌دهد به هیچ‌وجه قصد اعلام بن‌بست گفت‌وگوهای احیای برجام را ندارد، تصریح کرد: اروپا باتوجه به مشکلات پیش رو، ناآرامی‌های خیابانی، بحران انرژی و دیگر معضلات در حوزه‌های بین‌المللی، چاره‌ای جز ادامه مذاکره با ایران ندارد و رای‌گیری اخیر اتحادیه اروپا و تصمیم آنها برای احیای توافق هسته‌ای هم نشان داد که این تهدیدات لفظی بیشتر جنبه تبلیغی و رسانه‌ای دارد.
خوش‌چشم با اشاره به استفاده از غربی‌ها از این شیوه برای تاثیرگذاری در فرآیند تصمیم‌گیری‌های جمهوری‌اسلامی گفت: به‌طور مشخص در بهار سال جاری مجموعه‌ای از این اقدامات از سوی غربی‌ها البته در مرتبه‌ای پایین‌تر صورت گرفت و چون از سناریوهای آماده قصد بهره‌برداری داشتند از تأثیر کمتری برخوردار بود. در نوبت قبل که ارز ترجیحی اعلام شد و در برخی از مناطق اعتراضات محدود و مقطعی صورت گرفت، تلاش شد که این نارضایتی به یک موج شدید تبدیل شود اما جنگ روانی و جنگ ادراکی که می‌خواستند انجام دهند از ابزارهای کافی برخوردار نبود و همین‌طور مردم هم چندان توجهی به فضاسازی‌های رسانه‌ای غرب دراین‌باره نداشتند.
خوش‌چشم ادامه داد: آنها در ماجرای ارز ترجیحی تمام فشارها را وارد کردند و با این وصف درپی آن بودند تا در دوحه ارزیابی کنند آیا ایران عقب‌نشینی کرده یا نه و وقتی متوجه شدند که ایران همچنان در برابر خواسته‌های آنها مقاومت می‌کند، مجبور شدند با توجه به چشم‌انداز وخیم انرژی اروپا سه چهار هفته بعد از دوحه برخی از امتیازات را به ایران بدهند. گرچه هنوز امتیازات کلیدی دیگری باقی‌مانده بود و همچنان غربی‌ها نسبت به دادن این امتیازات کارشکنی می‌کردند.
خوش‌چشم در پایان تصریح کرد: قطعا آنها توقع دارند که با هجمه سنگین‌تری که انجام می‌دهند در همه جبهه‌ها از ایران امتیاز بگیرند. این البته هدف اصلی است اما هدف ثانویه دیگری هم دارند. آنها امیدی به تغییر رژیم جمهوری اسلامی ایران ندارند. بلکه به دنبال پیروزی در یک تک‌نبرد میدان جنگ هستند. چراکه معتقدند اگر برنده نبردی در یک حوزه شوند و نظام مجبور به عقب‌نشینی شود، متعاقب آن در پله‌های بعدی هم راحت‌تر عقب‌نشینی خواهد کرد.
