در خصوص لزوم بازنگری در سرمایه گذاری و هدایت سرمایه‌ها به بورس به جهت مزایای خاص اقتصادی آن برای مردم و اقتصاد ایران گفت: در ادبیات مالی، بانک‌ها مسوولیت سرمایه گذاری و تامین سرمایه در گردش شرکت‌ها را برعهده دارند از سوی دیگر بازار سرمایه مسول سرمایه گذاری بلند مدت و سرمایه ثابت دراقتصاد است. متاسفانه دولت‌ها در ایران برای اینکه به سرعت بتوانند به اهداف خود برسند معمولا برای دریافت تسهیلات و سرمایه‌های مورد نیاز به بانک‌ها رو می‌آورند، مضاف بر اینکه کنترل بانک‌ها و دسترسی به نقدینگی به دلیل اینکه دولت حجم بزرگی از اقتصاد را در اختیار دارد و به نوعی نمی‌خواهد به طور مستقیم ترازنامه و پایه پولی بانک مرکزی را تغییر دهد مجددا بانک‌ها را در ردیف اول تامین مالی قرار می‌دهد و گرایش به بانک‌ها را بیشتر می‌کند.
وی در این باره خاطر نشان کرد: در حالی که این موضوع باعث ایجاد نوسانات و تغییرات درساختار پولی و مالی کشور می‌شود. از نظر ارزی و به تبع آن مجددا سرمایه گذاری کوتاه مدتی که به سمت بلند مدت گرایش می‌یابد وضعیت را به گونه‌ای می‌کند که سرمایه‌هایی که به سمت نظام بانکی برای بلند مدت هدایت می‌شوند طبعا به سمت تولید گرایش نمی‌یابند لذا این موضوع مجددا باعث می‌شود همه شرکت‌های تولیدی به نوعی درگیر عدم داشتن نقدینگی باشند و نداشتن سرمایه در گردش و عدم کسب تسهیلات از نظام بانکی شوند که خود به خود در وهله اول تولید کشور از این موضوع آسیب می‌بیند.
حسین نصیری در ادامه در خصوص تسهیلات تکلیفی که دولت‌ها به بانک‌ها تکلیف می‌کنند گفت: از سوی دیگر نظام بانکی نیز مدام در حال کلنجار رفتن با تسهیلات تکلیفی است که دولت به بهانه‌های مختلف اعم از وام ازدواج، وام مسکن، ودیعه و … با بهره‌های بسیار کم به بانک تحمیل می‌کند. گویی هر مساله اقتصادی در کشور رخ دهد که نیازمند تامین مالی باشد دولت راهی جز رفتن به سمت نظام بانکی و دریافت تسهیلات بانکی ندارد، لذا بانک‌ها موظف به دادن تسهیلات ارزان قیمت می‌شوند، بنابراین منابع برای تزریق به تولید کم می‌شود و این مسائل دست به دست هم می‌دهد و منجر به بدتر شدن وضعیت بازار سرمایه می‌شود.
این کارشناس بورس با ارائه پیشنهادی گفت: اگر می‌شد طرحی برای اینکه مردم سرمایه‌های سردرگم خود که به شکل دارایی هایی، چون طلا، زمین و اقلام دارایی‌های منقول دارند درنظر گرفت تا این دارایی‌ها به سمت سرمایه گذاری بلند مدت در شرکت‌های بورسی برود و به آن‌ها سود معقولی متناسب با عملکرد شرکت‌ها داده شود که هم مردم کسب سود کنند و هم سرمایه‌ها به کمک تولید و گردش مالی شرکت‌ها و تامین نقدینگی مورد نیاز آن‌ها بیاید وضعیت اقتصاد کشور بهبود پیدا می‌کرد.
وی در ادامه افزود: مثلا بخش مسکن که رشد‌های بسیار بالایی داشته به چه دلیلی با افزایش قیمت‌های غیر متعارف رو به رو شده است؟ به این دلیل که تمام نقدینگی مردم به سمت بخش مسکن برده و در آنجا سرمایه گذاری شده است. دولت مجددا با سیاست‌های اشتباه مثل افزایش مالیات، کاهش کمیسیون معاملات املاک و بسیاری از سیاست‌های غلط به دنبال پوشش دادن این بخش هاست، در حالی که راهکار را نباید با این فرمول‌های دستوری ایجاد کرد.
حسین نصیری درباره مشکلات اقتصاد ایران گفت: مهمترین مشکل اقتصادایران نداشتن فکر اقتصادی است و اینکه تصمیمات متناسب با نیاز‌های کشور گرفته نمی‌شود و برخی مسائل اقتصادی وابسته به تحقق مسائلی شده که سیاسی است. تا زمانی که این موارد در تصمیم گیری‌های کلان اقتصادی دخیل باشد وضعیت بهبود نمی‌کند و کماکان درگیر مسائلی از این دست خواهیم بود که تا امروز اقتصاد و تولید را رنجانده و تحت تاثیر قرار داده است.
وی در پایان گفتگو خاطر نشان کرد: ادبیات اقتصادی ایران مشخص است ما نمی‌توانیم در بستر اقتصاد ایران سیاست‌هایی غیر از مواردی که اقتصاد را نجات می‌دهد اعمال کنیم. قطعا ساختار کلان اقتصاد ایران با سیاست‌های درست اصلاح می‌شود در غیر این صورت مسائل و مشکلات به قوت خود باقی می‌ماند.
