رئیس کنگره آمریکا در حالی به تایوان سفر کرد که حتی توماس فریدمن تحلیلگر ارشد دموکرات‌ها، این اقدام را خطرناک و غیرمسئولانه توصیف کرد.
فریدمن دیروز در نیویورک‌تایمز نوشت: هیچ نتیجه خوبی از سفر احتمالی پلوسی به تایوان حاصل نخواهد شد. تایوان در نتیجه این دیدار حتی از نظر نمادین نیز امن‌تر یا مرفه‌تر نخواهد شد و ممکن است پس از آن سفر اتفاقات بد زیادی رخ دهند از جمله این اتفاقات می‌توان به پاسخ نظامی احتمالی چین اشاره کرد که می‌تواند منجر به درگیری غیرمستقیم ایالات متحده با روسیه و چین مجهز به سلاح هسته‌ای شود.
اگر فکر می‌کنید که متحدان اروپایی ما که با یک جنگ وجودی با روسیه بر سر اوکراین رو‌به‌رو هستند در صورت درگیری با چین بر سر تایوان به ما ملحق خواهند شد درگیری‌ای که ناشی از سفر غیرضروری پلوسی خواهد بود به شدت روند تحولات و مسائل مرتبط با جهان را اشتباه خوانده‌اید.
بیایید با درگیری غیرمستقیم با روسیه شروع کنیم. ما باید اطمینان حاصل کنیم که اوکراین دست کم می‌تواند روند تهاجم بی‌دلیل پوتین را که در صورت موفقیت تهدیدی مستقیم برای ثبات کلیت اتحادیه اروپا محسوب می‌شود معکوس کند. بایدن و «جیک سالیوان» مشاور امنیت ملی او برای کمک به ایجاد بیش‌ترین امکان برای معکوس کردن تهاجم پوتین به اوکراین مجموعه‌ای از جلسات بسیار سخت را با رهبری چین برگزار کردند و از پکن درخواست کردند که با کمک نظامی به روسیه به‌ویژه در حال حاضر وارد درگیری اوکراین نشود.
به گفته یک مقام ارشد آمریکایی، بایدن شخصا به رئیس‌جمهور چین گفته که اگر پکن از طرف روسیه وارد جنگ اوکراین شود امکان دسترسی به دو بازار مهم صادراتی خود یعنی ایالات متحده و اتحادیه اروپا را به خطر می‌اندازد. چین یکی از بهترین کشورهای جهان در تولید پهپاد است که دقیقا همان چیزی است که نیروهای پوتین در حال حاضر بیشتر به آن نیاز دارند.
مقام‌های آمریکایی به من می‌گویند طبق تمام شواهد چین باعدم ارائه کمک نظامی به پوتین در زمانی که ایالات متحده و ناتو از اوکراین حمایت اطلاعاتی به عمل آورده و تعداد قابل توجهی از تسلیحات پیشرفته را که آسیب جدی به ارتش روسیه متحد ظاهری چین وارد کرده ارائه داده‌اند پاسخ داده است.
با توجه به این شواهد چرا رئیس مجلس نمایندگان آمریکا برای سفر خود مقصد تایوان را انتخاب کرده و عمدا چین را تحریک می‌کند؟ پلوسی پس از «نیوت گینگریچ» رئیس اسبق مجلس نمایندگان آمریکا که در سال ۱۹۹۷ میلادی به تایوان سفر کرد زمانی که چین از نظر اقتصادی و نظامی بسیار ضعیف‌تر از امروز بود، به بلندپایه‌ترین مقام ایالات متحده تبدیل می‌شود که به تایوان سفر کرده است.
زمان‌بندی برای این سفر نمی‌توانست بدتر از مقطع زمانی فعلی باشد. جنگ اوکراین به اتمام نرسیده است. من از طریق محافل خصوصی دریافته‌ام که بی‌اعتمادی عمیقی بین کاخ سفید و زلنسکی رئیس‌جمهور اوکراین وجود دارد، بسیار بیش از آنچه در رسانه‌ها گزارش شده است.
وضعیت جالبی در کی یف در جریان است. زلنسکی ماه گذشته دادستان کل رئیس سازمان اطلاعات داخلی اوکراین را برکنار کرد. در همین حال، مقام‌های ارشد ایالات متحده همچنان معتقدند که پوتین کاملا آماده است تا در صورت مشاهده ارتش خود با شکست قطعی استفاده از یک سلاح هسته‌ای کوچک علیه اوکراین را در نظر بگیرد. به‌طور خلاصه، جنگ اوکراین تمام نشده و پایدار نیست. در نتیجه، باید انتظار غافلگیری‌های خطرناکی که می‌توانند در هر روز ظاهر شوند را داشته باشیم.
قواعد ژئوپولیتیک حکم می‌کند که همزمان با دو ابرقدرت، در دو جبهه وارد جنگ نشوید. حال بیایید به ظرفیت بالقوه درگیری غیرمستقیم با چین و اینکه چگونه سفر پلوسی می‌تواند باعث آغاز آن شود نگاه بیندازیم.
چین شی هفته گذشته در تماس تلفنی خود با بایدن با اشاره به دخالت ایالات متحده در امور تایوان، مانند دیدار احتمالی پلوسی گفت: «هرکس با آتش بازی کند می‌سوزد».
بایدن به‌طور مستقیم با پلوسی تماس نگرفت و از او نخواست که به تایوان سفر نکند. شاید او نگران این بود که با این کار موضع‌اش در قبال چین نوعی نرمش قلمداد شود و فرصتی را برای جمهوری‌خواهان فراهم سازد تا پیش از انتخابات میان‌دوره به او حمله کنند.
این معیاری برای ناکارآمدی سیاسی ماست که یک رئیس‌جمهور دموکرات نمی‌تواند یک رئیس دموکرات مجلس نمایندگان را از شرکت در یک مانور دیپلماتیک منصرف کند، مانوری که کل تیم امنیت ملی بایدن از رئیس سیا تا رئیس ستاد مشترک آن را غیرعاقلانه قلمداد کرده‌اند.
یک عامل برای تایوان تغییری نکرده است: جغرافیای آن. تایوان هنوز یک جزیره کوچک است اکنون با ۲۳ میلیون نفر جمعیت ۱۶۰ کیلومتر دورتر از ساحل سرزمین اصلی چین با ۱.۴ میلیارد نفر که ادعا می‌کنند تایوان بخشی از سرزمین مادری چین است. کشورهایی که جغرافیای خود را فراموش می‌کنند دچار مشکل می‌شوند.
اگر قرار است با پکن وارد درگیری شویم دست‌کم اجازه دهیم به زمان و مسائل ما مرتبط باشد. مسائل و مشکلات ما با چین مواردی شامل رفتار تهاجمی فزاینده آن کشور در طیف گسترده‌ای جبهه‌ها از نفوذ سایبری گرفته تا سرقت مالکیت معنوی تا مانورهای نظامی در دریای چین جنوبی هستند.
اکنون زمان آن نیست که به چین بپردازیم به‌خصوص با توجه به آن که اکنون برهه زمانی حساسی در سیاست چین محسوب می‌شود.
من به‌طور جدی تردید دارم که رهبری فعلی تایوان از نظر قلبی و باطنی خواهان سفر پلوسی به آن منطقه باشد. افسوس که من می‌ترسم اجماع فزاینده‌ای در چین تحت زمامداری شی در این‌باره شکل گیرد که پکن به این نتیجه برسد که مسئله تایوان تنها از طریق نظامی قابل حل است.
