مسئله‌محوری و مسئولیت‌پذیری!

جوامع انسانی ازجمله ایران اسلامی ما در دنیای پیچیده و فنّاورانه امروز با انبوهی از مسائل و مشکلات در سطوح و عرصه‌های مختلف روبرو است که به دلیل محدودیت‌های زمانی، یسرمایه‌ای، توان علمی و قابلیت‌ها و استعدادهای انسانی نمی‌توان به همه آن‌ها در بازه معین رسید؛ اما جوامع پیشرفته برای رسیدن به حداکثر اهداف خود دست به مبحث مهم مسئله‌شناسی و البته مهم‌تر از آن اولویت‌بندی نیازها و ضرورت‌ها می‌زنند، به تعبیر رهبر حکیم انقلاب به مسائل کشور فکر می‌کنند، مسئله‌محور کار می‌کنند؛ «مسئله‌محوری مهم است. کشور مسائل اساسی‌ای دارد؛ باید به این‌ها توجّه کرد، این‌ها بایستی از طرق علمی و با روش علمی حل بشوند؛ راه‌حل دارد». تا اینجا ما با دنیا اشتراک داریم؛ اما آنچه فصل ممیز و تمایز ما با جوامع دیگر است و به تعبیر بهتر، مزیت فرهنگ ایرانی- اسلامی و مهم‌ترین دستاورد انقلاب اسلامی، باور ایمانی، انگیزه خدایی و ایستادگی تا پای نتیجه‌بخشی فرهنگ «ما می‌توانیم» منبعثِ از تفکر و فرهنگ بسیجی است که ملات و مایه اصلی ساماندهی به امور و حرکت در مسیر حل مشکلات ریزودرشت کشور است. کاربست این تفکر و استفاده بهینه از نعمت نخبگی هم مسئولیت مسئولان است و هم مسئولیت خود نخبگان که قدرشناس سرمایه معنوی و مادی ملتی باشند که نخبگان با امکانات آن‌ها به جایگاه امروز رسیده‌اند. مسلماً در این مسیر نیز موانع و ره‌زنی‌هایی وجود دارد که در باب نخبگی، ناامیدسازی نخبگان به آینده کشور و به‌تبع آن، تشویق به مهاجرت نخبگان به خارج از خائنانه‌ترین این موانع در مسیر توسعه و پیشرفت کشور محسوب می‌شود. دشمنی که از رویارویی 40 ساله در عرصه‌های سخت و نیمه سخت با انقلاب و نظام اسلامی، طرف و بهره‌ای نبسته است، امروز به دلیل پاره‌ای مشکلات و عقب‌ماندگی‌ها و کژ کارکردی‌های برخی مسئولان، به دنبال زیر سؤال بردن اصل حرکت انقلاب و نظام اسلامی از طریق جنگ ادراکی و تغییر شناخت با توسل به ابزارهای فریب و عملیات روانی و رسانه‌ای است. در این جنگ پیچیده سخت کسانی می‌توانند اراده خود را بر رقیب تحمیل کنند که از عنصر آگاهی و نظام بصیرت و دانایی نسبت به موقعیت کنونی کشور در مقایسه با گذشته برخوردار باشند و مهم‌تر از آن این‌که در مسیر صبوری و پایمردی توأم با کار جدی برای ساختن امروز و فردای کشور اقدام کنند.