اولتیماتوم ۲۰بندی غزه»ی ترامپ و نتانیاهو پایان نسل‌کشی را تضمین نمی‌کند و اشغال نامحدود را نهادینه می‌سازد.
وعده‌هایی چون «پایان فوری جنگ»، «خروج نیروها» و «بازگشت همه گروگان‌ها» با شروط یک‌طرفه، اجرای مبهم و نبود سازوکار الزام‌آور خنثی می‌شوند.
بر اساس طرح، ارتش اسرائیل به «خطی درون غزه» عقب می‌نشیند و می‌ماند تا نیروی «ثبات بین‌المللی» کنترل بگیرد؛ مأموریتی که حفاظت از فلسطینی‌ها نیست، بلکه «از میان بردن تهدید» برای همسایگان است.
حکمرانی «غزه نو» به یک کمیته تکنوکرات تحت «هیئت صلح» به ریاست ترامپ و با نقش تونی بلر سپرده می‌شود؛ عاملیت فلسطینیان و نقش واقعی تشکیلات خودگردان نادیده گرفته می‌شود.
تغییرات دقیقه‌نودی به سود نتانیاهو انجام شد، برخی دولت‌های عربی ناراضی‌اند، و در غیاب پاسخ روشن حماس، تنها راه، تداوم بسیج و فشار برای پایان جنگ و مسئولیت‌پذیری است و حمایت از عدالت و کرامت فلسطینی‌ها.
