انزوای همزمان در سازمان ملل
هرچند تهران و تل‌آویو دشمن دیرینه‌اند، اما در مجمع عمومی امسال هر دو زیر فشار یکسان غرب قرار گرفتند؛ ایران به‌خاطر برنامه هسته‌ای و حمایت نظامی از روسیه، و اسرائیل به‌خاطر جنگ غزه و سیاست‌های الحاق کرانه باختری.
شکست استراتژی‌های قدیمی
استراتژی «اسرائیل قلعه» نتانیاهو که بر برتری نظامی و عادی‌سازی روابط با اعراب تکیه داشت، با شناسایی رسمی کشور فلسطین توسط بریتانیا، فرانسه و کانادا ضربه خورد. ایران هم با خطر بازگشت تحریم‌های بین‌المللی و بحران اقتصادی داخلی روبه‌رو است.
فشار مشترک از سوی غرب
کشورهای اروپایی و آمریکا از هر دو می‌خواهند سیاست‌های بی‌ثبات‌کننده را کنار بگذارند؛ اسرائیل برای توقف اشغال و ایران برای مهار هسته‌ای و موشکی. هر دو عقب‌نشینی را تهدیدی برای بقا می‌دانند.
رقابت قدیمی، سرنوشت مشابه
از ۱۹۷۹ ایران خود را دشمن اسرائیل معرفی کرده و اسرائیل نیز از دهه ۹۰ میلادی ایران را تهدیدی وجودی دانسته است، اما امروز هر دو به دلیل لجاجت و سیاست‌های تهاجمی، از جامعه جهانی دور افتاده‌اند.
مخالفت با راه‌حل دوکشوری
تهران خواهان حذف اسرائیل و تشکیل یک کشور فلسطینی واحد است، درحالی‌که دولت نتانیاهو برای تثبیت کنترل دائمی، با ایجاد کشور فلسطین مخالف است. این مواضع متضاد ولی مشابه در نتیجه، هردو را از اجماع جهانی دورتر می‌کند.
