دونالد ترامپ دوباره رئیس‌جمهور آمریکا شد، این اتفاق با توجه به روی کار بودن دولت پزشکیان میتواند به صورت مستقیم و غیر مستقیم تأثیراتی بر ایران و سیاست داخلی و خارجی آن داشته باشد که در ادامه به آن اشاره می شود
دونالد ترامپ دوباره رئیس‌جمهور آمریکا شد، این اتفاق با توجه به روی کار بودن دولت پزشکیان میتواند به صورت مستقیم و غیر مستقیم تأثیراتی بر ایران و سیاست داخلی و خارجی آن داشته باشد که در ادامه به آن اشاره می شود.
ناراحتی و ناامیدی جریان غربگرای داخلی: بسیاری از افراد و جریان‌های غربگرا که به رویکرد دموکراتها امیدوار بودند، از انتخاب دوباره ترامپ ناامید شده‌اند. در دوره قبلی ترامپ، با توجه به کنار زده شدن برجام ، غربگرایان داخلی عملا ایده ای برای اداره کشور نداشتند و اداره کشور با مشکل مواجه شد. از سوی دیگر ، بازگشت ترامپ باعث تقویت دیدگاه‌هایی می‌شود که بر توانایی خودکفایی و استقلال اقتصادی ایران تأکید دارند.
واضح شدن مرزبندی‌های سیاسی: با روی کار آمدن ترامپ و با توجه به رویکردی که دولت چهاردهم در سیاست خارجی اتخاذ میکند جناح‌های سیاسی ایران محبور می شوند مرزبندی‌های خود را شفاف کنند. انتخاب ترامپ باعث می شود که جریان‌های داخلی به دو دسته مخالفان و موافقان سیاست‌های ضدآمریکایی تقسیم شوند، به‌خصوص که ترامپ احتمالا به بازگرداندن فشار حداکثری بر ایران تمایل دارد.
تاکید بر سیاست همسایه‌محوری و توجه به بازارهای منطقه ای: با بازگشت ترامپ، سیاست همسایه‌محوری اهمیت بیشتری پیدا میکند. این به معنای تقویت روابط با کشورهای همسایه و کاهش وابستگی به غرب است. به‌ویژه، همکاری‌ها با کشورهای مانند چین، روسیه و کشورهای آسیای میانه تقویت خواهد شد تا اقتصاد ایران در مقابل فشارهای آمریکا مقاوم‌تر شود.
ضرورت عدم انفعال در برابر اقدامات خصمانه: ایران در مواجهه با بازگشت ترامپ باید سیاست‌های فعالتری را در پیش بگیرد تا از هر گونه سوءتفاهم یا درک نادرست درباره مواضعش جلوگیری کند. انفعال در برابر فشارهای ترامپ میتواند به این تلقی دامن بزند که ایران تحت فشارها تسلیم می‌شود(همان طور که انفعال دولت روحانی چنین درکی را بوجود آورد) و این خطر تشدید تنش‌ها و اعمال تحریم‌های بیشتر را افزایش می‌دهد. بنابراین، ایران باید در برابر اقدامات خصمانه احتمالی ترامپ با قاطعیت بیشتری پاسخ دهد.
در نهایت، این نکته را باید مدنظر داشت سران آمریکا چه دمکرات ها روی کار باشند چه جمهوری خواه تمایلی برای کمک به ایران ندارند، بلکه بالعکس به دنبال فشار بیشتر بر روی ایران هستند، تنها تفاوت آنها در این است که دموکراتها با دستکش مخملی روی دست های چندی به مواجه با ایران بر می‌خیزند(که اتفاقا همین امر موجب فریبکاری جریان غربگرای داخلی برای هم سویی هرچه بیشتر با سیاست‌های آمریکا می شود) و جریان دیگر بدون دستکش مخملی؛ که همین امر کار غربگرایان داخلی را برای ارائه امتیاز بیشتر به آمریکا دشوار میکند.
