پس از اعلام انصراف بایدن از کارزار انتخابات آمریکا، سوالاتی اساسی از جمله؛ چرا بایدن رفت؟، چرا کامالا هریس جایگزین او شد؟ و اینکه آیا رهبران حزب دمکرات کامالا را تایید کرده‌اند یا خیر؟ مطرح است. هادی خسروشاهین، کارشناس مسائل بین‌الملل در یادداشتی اینستاگرامی اجمالا به این سوالات پاسخ داده‌است.
بحث های فراوانی در ماههای گذشته در ارتباط با توانایی بایدن برای نامزدی در انتخابات مطرح شد اما با برگزاری اولین مناظره این تردیدها تغییر وضعیت دادند و حرکت به سمت قطعیت بوضوح خود را نمایان کرد؛چنین قطعیتی در مورد ناتوانی بایدن چند ضلع داشت؛ا
ول خودش را در نظرسنجی ها بازتاب داد ؛بویژه نظرسنجی ها در ۶تا۸ایالت چرخشی و مردد که از وضعیت نامناسب بایدن در مقایسه با رقیب اش حکایت می کرد. در گام بعدی حامیان مالی دچار تردید هایی در ارتباط با ادامه حمایت از کمپین بایدن شدند و بتدریج این کمپین را بایکوت کردند؛در مرحله بعدی رسانه های منتسب به جریان اصلی پای کار آمدند و هم تصویر نامزد پیر و فرتوت و‌ناتوان را از بایدن ترسیم کردند و هم با طرح اخبار بعضا ساختگی مبنی بر احتمال کناره گیری قریب الوقوع بایدن٫ ساکن‌کاخ سفید را برای کناره گیری تحت فشار فزاینده قرار دادند و در گام آخر و بسیار مهم رهبران اصلی حزب و اعضای حزب دموکرات بویژه در کنگره وارد میدان شدند و درخواست برای کناره گیری بایدن را در ملا عام یا خفا مطرح کردند.
در این بین پشت کردن اوباما و نانسی پلوسی و چاک شومر به بایدن از اهمیت زیادی برخوردار بود؛اما ترور نافرجام ترامپ و افزایش ناگهانی محبوبیت او نیز همچون کاتالیزوری عمل کرد و فشارها را به نقطه ای رساند که بایدن چاره ای جز انصراف از نامزدی نداشت.بنابراین چهار ضلع بحران محبوبیت، بحران در جمع آوری کمک های مالی، بحران پشتیبانی سیاسی توسط دستگاه بزرگ رسانه ای جریان اصلی و همچنین بحران اقتدار در ساخت حزبی، کار بایدن را به پایان رساند.
اوباماچرا کامالا؟
با توجه به اینکه اکثریت بزرگی از دلیگیت ها و هیات های نمایندگی در کنوانسیون حزبی آگوست به بایدن تعلق دارد؛ هرگونه حمایت ساکن کنونی کاخ سفید از هر سیاستمداری جهت جانشینی فی نفسه حایز اهمیت است. از همین رو حمایت بایدن از هریس در بیست و یکم جولای را باید بسیار مهم تلقی کرد.با این حمایت وزن کامالا بسیار سنگین تر از سایر نامزدهای بالقوه شد. علت چنین حمایتی به جز تلاش بایدن برای حفظ میراث سیاسی اش این موارد است؛اول اینکه انتقال حمایت های مالی از کمپین بایدن-هریس به کمپین هریس و زوج انتخاباتی اش آسان تر است .دوم اینکه هریس در مرکز سیاسی قرار دارد و از همین رو ارتباطات حسنه ای هم با بال چپ و هم بال راست دارد. حمایت الیزابت وارن و احتمالا طی چند روز آینده برنی سندرز از بال چپ و حمایت کلینتون ها از بال راست از هریس در همین چارچوب قابل ارزیابی است. به همین دلیل نیز هریس خیلی سریع می تواند اتحاد و اجماع را به حزب بازگرداند.نکته دیگر به بخت و شانس انتخاباتی هریس باز می گردد؛ با وجود برخی نقاط ضعف ٫نامزدی وی می تواند در جذب آرای سیاهان و اقلیت ها بسیار تأثیرگذار باشد؛ حمایت امروز ایلهان عمر از او نیز در همین چارچوب قابل ارزیابی است. اگر فرماندار پنسسیلوانیا نیز به عنوان زوج انتخاباتی هریس برگزیده شود ؛شانس این زوج انتخاباتی برای کسب آرای برخی ایالت های چرخشی نیز افزایش می یابد.
همچنین هریس سخنور زبردست و ماهری است.هنوز سخنرانی های او در انتخابات مقدماتی حزب دموکرات ها در سال بیست بیست در به وجد آوردن اقلیت های نژادی از ذهن مخاطبانش پاک نشده است.ضمن اینکه او در مناظره ها نیز حریف دست و پا بسته ای نیست.تجربه اولین مناظره اش در دوران دانشجویی تا آخرین مناظره اش با پنس در سال ۲۰۲۰ از او فرد چیره دست در مناظرات می سازد.
علی ایحال هنوز سه ماه به انتخابات باقی مانده است و به همین دلیل هم نمی توان از هم اکنون به پیش بینی قطعی انتخابات ریاست جمهوری آمریکا پرداخت. با کناره گیری بایدن و ورود احتمالی هریس خون جدیدی به حزب تزریق می شود و جوانان و اقلیت ها امیدهای جدیدی در افق خواهند دید؛در عین حال باید عنصر عدم قطعیت ها را هم در معادلات آینده در نظر گرفت.به همین دلیل هم کمی باید صبور بود.
رهبران دموکرات ها هریس را نمی خواهند؟
اما پس از صدور بیانیه هی مختلف چهره های سیاسی و حزبی در تقدیر از اقدام بایدن در کناره گیری از انتخابات پرسش مهمی به میان آمده است:چرا اوباما، شومر و پلوسی به عنوان رهبران تاثیرگذار حزب همراه با واکنش به این کناره گیری حمایت علنی خود را از هریس اعلام نکردند؟در پاسخ به این پرسش باید به یک نکته بسیار مهم و حیاتی توجه کرد.رهبران حزبی تاکید دارند که نامزدی هریس باید حاصل پروسه اجماع و گفت و گو برای تفاهم باشد و نه تحمیل یک نامزد بر حزب.(این خود عامل تشدید تنش و اختلافات در حزب خواهد شد)در شرایطی که حزب بدلیل اصرار بایدن بر نامزدی دوپاره شده بود، حفظ چنین پرنسیب های حزبی برای ایجاد وحدت بسیار مهم است.به همین دلیل هم رهبران حزبی منتظر ادامه موج حمایت ها از هریس در روزهای آینده خواهند بود و در عین حال به گفت و گوهایی پشت پرده برای قانع کردن اعضای حزب ادامه خواهند داد .در چنین شرایطی نامزدی هریس در کنوانسیون حزبی آگوست از دل یک اجماع بزرگی به افکار عمومی اعلام خواهد شد.در این شرایط رهبرانی چون اوباما در نقش تمام کننده در اعلام نامزدی هریس عمل خواهند کرد و نه آغازگر آن.
نویسنده : هادی خسروشاهین
