یک بررسی تاریخی ساده نشان می دهد که اساسا اکنون اتباع چینی صهیونیست وجود ندارند یا بسیار اندک و حتی انگشت شمار هستند.
سرویس جهان مشرق- رفتار دیپلماتیک پکن در قبال جنایت ها و نسل کشی صهیونیست ها در غزه باعث شد تا برخی تصاویر انتشاری درباره مبارزه برخی اشخاص در ارتش رژیم اسرائیل، شائبه هایی را ایجاد کند که این اشخاص چینی هستند و چگونه است که در ارتش متجاوز حضور دارند؟ آیا شهروندان چینی در قالب های مستشاری یا نیروی میدانی، در حال فعالیت و همکاری با صهیونیست ها هستند یا ابهاماتی دیگر که تا کنون نیز بدان پاسخی در خور داده نشده است. اما واقعیت چیست؟
اگرچه با انقلاب دهقانی، بسیاری از موضوعات دینی و فرهنگی در چین دچار تغییرات گسترده و اساسی شد اما این سرزمین دارای سنت قابل توجه یهودی است. در منابع تاریخی، از قرن هفتم میلادی به عنوان بروز و ظهور اولیه یهودیت در این سرزمین پهناور یاد شده اما هرگز جمعیت و ساختاری گسترده و قابل توجه نداشته اند. از آن زمان تا کنون، عمده یهودیان مستقر در چین نیز بازرگانان بوده اند که در قرون نوزدهم و بیستم افزایش قابل توجهی داشته اند اما در طول تاریخ، همواره اقلیتی بوده اند که جمعیتی بسیار اندک داشته و به همین دلیل، در معادلات و اتفاقات نادیده گرفته شده اند.
همین جمعیت اندک در دو نقطه اصلی اقامت داشته‌اند؛ جامعه کیفنگ و شانگهای. می توان اذعان داشت که اصلی ترین و کهن‌ترین جامعه یهودیان در منطقه کیفنگ واقع در استان هنان امروزی است. نکته قابل توجه این است که شمار قابل توجهی از این جمعیت، در زمان پایان جنگ جهانی دوم و تاسیس جمهوری خلق چین، راهی اراضی اشغالی شدند یا به دیگر کشورهای اروپایی مهاجرت کردند. آنهایی نیز که ماندند، بسیار اندک بوده و غالبا جذب سایر ادیان شدند. در واقع، یک مهاجرت گسترده و فراگیر صورت گرفت که جامعه یهودی ساکن در چین را به یک نقطه پایان غیررسمی رساند.
دیگر بخش جمعیت یهودیان چینی نیز در شانگهای هستند که عمدتا تاجران و بازرگانانی هستند که در این بخش نیز شاهد افزایش مهاجرت آنها از سال ۲۰۰۰ تا کنون هستیم. این گروه نیز از این سال عمدتا به اراضی اشغالی رفتند. در حال حاضر نیز پیش بینی می شود که کمتر از ۳ هزار یهودی در کل جمهوری خلق چین حضور داشته باشند که عمدتا در شانگهای هستند و به امور تجاری و بازرگانی مشغول هستند.
با این تفاصیل، اساسا یهودیان، جمعیتی گم و بی اثر در چین کنونی هستند که بروز و زیست جدی ندارند. پیروزی انقلاب دهقانی و تاسیس جمهوری خلق چین موجب شد تا شاهد مهاجرت همین جمعیت اندک باشیم که به رقم ناچیز کنونی رسیده است. در واقع، در دهه های گذشته معادلی برای جامعه یهودیان چین باقی نمانده و دهه ها پیش شاهد مهاجرت آنها به غرب یا اراضی اشغالی هستیم.
اگر تصاویری از چینی ها در لباس نظامیان صهیونیست یا مانند این منتشر می شود، چینی الاصل هایی است که بین هفت تا سه دهه قبل مهاجرت کرده و دیگر چینی به شمار نمی روند و ارتباط میهنی با سرزمین شرقی ندارند. در این باره، مواردی نیز وجود دارد که در مطالب بعدی بدان ها خواهیم پرداخت که حتی چینی الاصل های ساکن در اراضی اشغالی نیز دارای اصالتی غیر چینی هستند!
