در روزهای اخیر بحث شفاف مطرح شده «رفراندوم» در دیدار دانشجویان با رهبرانقلاب به طور تحریف شده توسط رسانه های ضدانقلاب و سیاسیون مغرض داخلی برجسته شد. پیش تر هم روحانی بحث رفراندوم را دوباره مطرح کرده بود.
نکاتی در این باره قابل ذکر است:
یک: رفراندوم علیه جمهوری اسلامی نیست بلکه توسط خود مسئولان کشور برای پیشبرد اهداف مدنظر پیشنهاد شده و اجرا خواهد شد و به طور کلی از ظرفیت های قانون اساسی جمهوری اسلامی است. اما از سوی رسانه ها و سیاسیون مغرض طوری القا می شود که گویی یک موضوع در تقابل با نظام است که جمهوری اسلامی از آن واهمه دارد و پاشینه آشیل اوست.
دو: اساسا رفراندوم برای موضوعات بسیار مهم اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی است نه آنکه به تعبیر رهبر معظم انقلاب به رویه تبدیل شود و فی الواقع در هیچ کجای دنیا اینگونه نیست که برای هر امری سراغ رفراندوم بروند. نبود امکان تحلیل در هر موضوع، هزینه، وقت گیری و… از مهم ترین دلایل مانع این کار است. از همه مهمتر این حجم از ساختار کشور و برگزاری انتخابات‌های عدیده برای انتخاب مسئولان دقیقا برای همین موضوع است که نمایندگان منتخب ملت در هر قسمتی به موضوعات مختلف بپردازند و تصمیم گیری کنند.
سه: بحث رفراندوم در حالی برجسته می شود که گویی در این کشور تاکنون مردم در هیچ تصمیم و انتخابی سهم نبوده اند. به عبارت دیگر در برجسته کردن بحث رفراندوم کم رنگ کردن و حتی کتمان انتخابات های گسترده و پرشور با حدنصاب های 85 درصدی هم مطرح است.
از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی و تشکیل نظام جمهوری اسلامی بیش از 40 انتخابات ریاست جمهوری، مجلس شورای اسلامی، مجلس خبرگان رهبری و شوراهای شهر و روستا برگزار شده است. این یعنی مردم در انتخاب شخص اول کشور از طریق مجلس خبرگان، انتخاب شخص دوم کشور و رئیس قوه مجریه با اختیارات بسیار ویژه از جمله بودجه، انتخاب نمایندگان مجلس برای قانون گذاری و نظارت بر دولت و همچنین انتخاب گردانندگان شهر و روستا به طور کاملا جدی نقش دارند.
چهار: تاکنون سه بار هم رفراندوم برگزار شده است. در حالی که قریب به اکثریت مردم با همکاری یکدیگر شاه پهلوی خائن و دست نشانده را از کشور بیرون رانده و انقلاب اسلامی را برای تشکیل حکومت اسلامی به پیروزی رساندند اما امام راحل پس از پیروزی انقلاب برای تشکیل نظام جمهوری اسلامی از مردم نظر خواستند و 98 درصد مردم آری گفتند. مرحله بعد رفراندوم قانون اساسی بود و مرحله بعد اصلاحات قانون اساسی که در سال 68 برگزار شد.
پنج: جریانی در داخل که دائما با ژست مردم گرایی پیشنهاد رفراندوم می دهد همان جریانی است که به وقت انعقاد برجام حاضر نبود حتی متن آن را در اختیار نمایندگان مجلس به عنوان منتخبان مردم برای بررسی قرار دهد چه رسد به آنکه مردم را از جزئیات مطلع کند و صریحا می‌گفت لبوفروش و راننده تاکسی که نباید نظر بدهند.
شش: همین جریان فوق الذکر در بزنگاه گیر افتادن در هجمه سوالات و ابهامات ناگاه پیشنهاد رفراندوم درباره برجام 150 صفحه ای می دهد چرا که حساب ویژه‌ای روی بوقچی های تبلغایتی و دوقطبی ساز خود باز کرده بود و حتی بعدها مدیرمسئول یکی از همین رسانه ها صریحا به نقش بزک کننده این خسارت بزرگ اعتراف کرد.
هفت: نکته جالب تر آنجاست که همین جریان بازی چندگانه ای را اجرا می کند. به وقت حضور در قدرت بحث رفراندوم را مطرح می کنند، به وقت کنار رفتن از قدرت بحث انتخابات پرشور را مطرح می کنند وقتی مسئولان برجسته کشور بر موضوع انتخابات رقابتی، امن، سالم و پرشور را تاکید مجدد می کنند آنها دوباره بحث رفراندوم را مطرح می کنند!
هشت: بامزه ترین ماجرا در روزهای اخیر که بحث رفراندوم داغ شد آن بود که تفاله های رژیم دیکتاتور پهلوی و اقلیت بی عقلی که بعد از 45 سال در بازی رسانه ای به شاهزاده بی خاصیت به او وکالت دادند نگران قدرت تحلیل مردم شده بودند در حالی که همه تاکید امامین انقلاب در سال های سپری شده بر اهتمام مردم به نقش آفرینی در سرنوشت خود در انتخابات ها و تلاش همه به ویژه جوانان برای تحلیل همه وقایع بوده است. بازخوانی ماجرای 16 آذر و شهادت سه دانشجو توسط رژیم پهلوی به پای معاون رئیس جمهور امریکا یک حقیقت است و حضور دانشجویان در مقابل رهبرانقلاب و انتقادات بدون لکنت آنها و تقدیر رهبری از صراحت و اظهارات دانشجویان و تاکید بر ادامه رویه تفکر و تعقل هم حقیقت دیگری است.
حسین خان بابا زاده
