پایگاه خبری “میدل ایست آی” در گزارشی با اشاره به وقوع زلزله مهیب اخیر در ترکیه و سوریه، به افشاگری از رویه ها و استانداردهای دوگانه جهان غرب به ویژه در رابطه با کمک به ملت سوریه پرداخته و تاکید می کند که رهبران غربی در موقعیت های اینچنینی نشان می دهند که تا چه اندازه شعارهای دور و دراز آن ها در موضوعات انسان‌دوستانه، پوچ و بی معنا هستند و صرفا با اغراض خاص سیاسی مطرح می شود.
میدل ایست آی در این زمینه به طور خاص به دو حوزه محوری نیز اشاره می کند:
۱. جهان غرب و کارزار ترویج اطلاعات نادرست در مورد زلزله ترکیه و سوریه
وقوع زلزله اخیر در ترکیه و سوریه بار دیگر رفتارها و ارزش های خاص رهبران غربی را در مواجهه با پدیده‌های بین المللی به نمایش گذاشت. در این راستا رسانه های جریان اصلی در غرب به غلط اینطور ادعا کردند که بشار اسد رئیس جمهور سوریه و به طور کلی نظام سیاسی این کشور اجازه رسیدن کمک های بشردوستانه به مناطق زلزله زده در کشورشان در استان های شمال غرب سوریه که در اشغال ترکیه هستند را نمی دهند.
استان ادلب که تحت اشغال ترکیه است و استان های تحت کنترل سوریه نظیر حلب، حما، حمص، و لاذقیه آسیب های جدی را از وقوع زلزله اخیر متحمل شده اند. در ژانویه سال جاری میلادی، سازمان ملل متحد رای به بازگشایی یک گذرگاه مرزی جهت تحویل کمک های بشردوستانه به استان شمالی ادلب از طریق خاک ترکیه داد. این مساله با موافقت دولت سوریه و اعضای سازمان ملل متحد نیز رو به رو شد. با این حال، نیویورک تایمز گزارش داده که مسیر مذکور از ترکیه به دلیل تاثیرات زلزله مسدود شده است. اخیرا «ند پرایس» سخنگوی وزارت خارجه آمریکا در موضع گیری گفته است: «مضحک خواهد بود اگر به واسطه تحولات اخیر و وقوع زلزله در سوریه، به سراغ نظام سیاسی سوریه برویم و با آن همکاری کنیم. نظام سیاسی که کنشگری منفی را در جریان جنگ داخلی این کشور داشته است».
در این راستا، یک دیپلمات غربی تایید کرده که هدف اصلی از اتخاذ موضع گیری هایی از این دست این است که به نوعی مردم سوریه علیه رئیس جمهور کشورشان و همچنین کلیت دولتشان به دلیل(با بهانه) عدم قبول کمک های بین المللی، شورانده شوند. بار دیگر، آمریکا و اتحادیه اروپا با اقدامات خود و انجام مانورهای رسانه ای در زمینه اینکه دولت سوریه نمی خواهد کمک های بشردوستانه خارجی را دریافت کند و به مردم خود کمک کند، سعی دارند تا عدم احترام خود به ارزش های ابتدایی و بنیادی در عرصه بین المللی را مخفی کنند و در عین حال به رقبا و دشمنان خود نظیر نظام سیاسی سوریه نیز ضربه بزنند.
مقام های اروپایی باید درک کنند که در موقع جنگ و یا بحران های طبیعی، تمرکز و توجه مردم عمدتا متمرکز بر تامین امنیت و سلامتشان است. آن ها در همین فضا است که به نحوی فعال به دنبال تامین امنیت و سلامت اعضای خانواده های خود نیز حرکت می کنند. در مرحله بعد آن ها سعی می کنند تا ببینند که آیا می توانند برخی اسباب و اثاثیه خود را بازیابند و در نهایت، بازماندگان زلزله نیاز به یک پناهگاه مناسب و گرم دارند. گام بعدی در رابطه با زلزله زدگان، تهیه غذا برای بازماندگان زلزله است. این ها همان حوزه هایی هستند که مردم زلزله زده در قالب آن ها به کمک نیاز دارند و جهان غرب باید رویکردهای سیاست زده خود در رابطه با زلزله اخیر در ترکیه و سوریه را کنار بگذارد.
۲. انسانیت؛ مولفه فراموش شده غرب در برخورد با زلزله ترکیه و سوریهبا توجه به حجم گسترده خرابی های ناشی از زلزله ترکیه و سوریه، هفته ها طول می کشد تا مرحله آوار برداری به طور کامل خاتمه یابد. از این رو، توجه به مسائل اصلی مطرح در قالب سیاست ملی و بین المللی توجه چندانی را در عرصه بین المللی جلب نمی کند. در این راستا، عمده توجهات، متمرکز بر حمایت اجتماعی دولت جهت آغاز فرآیند بازسازی مناطق زلزله زده یا راه حل های عینی و قابل اتکا برای بازماندگان زلزله خواهد بود. بسیاری از خانوارها از هم پاشیده اند، هزاران نفر کشته و یا مجروح شده اند و خردسالانی که رها شده اند باید تحت مراقبت قرار گیرند و ده ها هزار زلزله زده نیز نیازمندِ کمک های پزشکی و درمانی هستند. از این رو باری که بر دوش دولت های ترکیه و سوریه قرار دارد، حقیقتا سنگین و فراوان است.
در این رابطه، مردم کشورهای ترکیه و سوریه احتمالا عصبانیت زیادی را از آن دسته از دولت هایی در جهان خواهند داشت که امکان کمک به زلزله زدگان را دارند اما از انجام این اقدام خودداری می کنند. مثلا در مورد سوریه، کشوری که اکنون سالهاست هدفِ تحریم های آمریکا و اتحادیه اروپا قرار دارد، تبعات زلزله و رویکرد مخرب غرب در رابطه با آن به مراتب سنگین تر از چالش ها و مشکلاتی است که مردم ترکیه با آن ها رو به رو هستند. اکنون ترکیه از اقصی نقاط جهان کمک های بشردوستانه دریافت می کند اما این معادله برای سوریه برقرار نیست.
روی کاغذ، تحریم ها علیه سوریه، کمک های پزشکی و دارویی را شامل نمی شوند با این حال، این تحریم ها می توانند کاملا مانع از تحویل کمک های مذکور به سوریه شوند. مساله ای که نمودهای عینی و اصلی خود را در بحبوحه پاندمی کرونا نیز نشان داد. امروزه، جهان غرب موانع زیادی را در زمینه تحویل کمک های بشردوستانه به سوریه ایجاد کرده و جالب است که دولت های غربی در سال های اخیر بارها و بارها دولت سوریه را به عدم پایبندی به اصول انسانیت متهم کرده اند. این در حالی است که اکنون خودِ آن ها ساده ترین اصول در این رابطه را به راحتی زیر پا می گذارند.
در عین حال، دولت سوریه از جامعه بین المللی درخواست کرده تا به ملت این کشور کمک کنند. دولت سوریه اعلام کرده که فرودگاه های حلب و دمشق به روی تمامی دولت هایی که قصد کمک به ملت سوریه را دارند باز هستند. امارات متحده عربی، مصر، عراق، ایران، روسیه، چین، الجزایر و تونس هواپیماهایی مملو از کمک بشردوستانه را به سوریه فرستاده اند و کشورهای دیگر نظیر عربستان، هند و پاکستان نیز در حال تدارک و آماده سازی کمک هایشان برای سوریه هستند. با این حال باید توجه داشته باشیم که دولت سوریه به میلیاردها دلار منابع مالی جهت بازسازی این کشور جنگ زده نیاز دارد. بدتر از همه اینکه اکنون نفت و گاز سوریه نیز توسط آمریکایی ها به سرقت می رود.در این فضا، یک نکته واضح است و آن این است که بشردوستی که کشورها و رهبران غربی همواره از آن دم می‌زدند، اکنون به کل در نوعِ رویکردشان در مواجهه با زلزله مخصوصا در سوریه غایب است. شماری از بیمارستان ها در جریان زلزله تخریب شده اند و هزاران انسان نیز جان خود را از دست داده اند و بازماندگان زلزله هم با مشکلات بیشماری طرف هستند. ظاهرا وقوع تمامی این مسائل برای اینکه رهبران غربی به این نتیجه برسند که باید به خود تکانی بدهند و رویکردهایشان را تغییر دهند کافی نیست.
این در حالی است که کشورهای غربی ده ها میلیارد دلار تسلیحات را به اوکراین و در قالب جنگ آن با روسیه تخصیص می دهند. با این حال، همین دولت ها از ارسال کمک های بشردوستانه به مردم سوریه که با زلزله ای ویرانگر رو به رو شده اند خودداری می کنند و بدتر از همه اینکه در برخی مواقع مانع از رسیدن کمک ها به دست مردم این کشور نیز می شوند.
این رویکرد نشانه ای خطرناک از این مساله است که رهبران غربی اساسا اعتقادشان به ارزش های ابتدایی را که سال ها خود را طلایه دار آن ها در جهان می دانسته اند نیز از دست داده اند. در این فضا، اتخاذ استانداردهای دوگانه از سوی آن ها به یک ارزش غالب تبدیل شده است. مساله ای که نمودهای خود را در روزهای اخیر به خوبی نشان داده است.
در این چهارچوب، آن دسته از کشورهایی که غرب همواره به آن ها به دلیل آنچه غیردموکراتیک بودنشان اعلام کرده، حمله می کرده است عملکرد به مراتب انسانی تری را در قالب زلزله ترکیه و سوریه نشان داده اند. باید توجه داشت که این اقداماتِ میدانی هستند که ارزش های حقیقی ملت ها و دولت های جهان را روشن می‌کنند و بعضا از استانداردهای دوگانه دولت ها در زمینه هایی نظیر تمدن، انسانیت، دموکراسی، آزادی و حقوق بشر، پرده بر می دارند. »
