آموزش و پرورش در زمینه حجاب چه کارهایی باید انجام دهد؟

دو: یکی از چالش هایی که در مورد کودکان و نوجوانان وجود دارد، چگونه الگوگرفتن و الگودهی به آنهاست. در همین راستا مقام معظم رهبری در مراسم جشن تکلیف دختران دانش آموز فرمودند: «امروز زن های برجسته‌ی ما از گذشته بسیار بیشتر است. ما در همه‌ی بخش های علمی و عملی و جهادی و مسئولیت‌پذیری و مدیریتی و غیره زنهای برجسته‌ی مهمی داریم؛ اینها مایه‌ی افتخارند. زن های برجسته‌ی در کشور ــ هر کشوری زنان برجسته‌ای داشته باشد ــ مایه‌ی افتخارند و در کشور ما زیاد هستند و شما سعی کنید جزو این زنان بشوید»

اگر آموزش و پروش در راستای هویت بخشی و برجسته کردن این زنان برای دانش آموزان امروز و زنان فردا اقدامی انجام ندهد، با توجه به شرایط رسانه ای، عدم اطلاع برخی از خانواده ها، تبلیغات و … قطعاً بخشی از دانش آموزان، اسیر فرهنگ غربی می شوند و به سمت بی هویتی و ابزاری شدن زن گرایش پیدا می کنند. فرهنگی که در آن، زن باید کالا باشد و سرگرم بزک کردن، نمایش و عرضه خود به مردان هوس باز و جامعه شود تا مورد توجه قرار گیرد.

سه: معلمین، معاونین و مدیران مدارس، خود باید پایبند به حجاب و عفاف باشند؛ زیرا رفتار و کردار آنها بر روی دانش آموزان تأثیرگذار خواهد بود و در واقع، آنها الگو برای دانش آموزان محسوب می شوند.

چهار: وضع قوانین مربوط به حجاب و عفاف در آموزش و پرورش بسیار ضروری است و باید نسبت به آن حساس بود؛ اما این اقدام، به این معنی نیست که آموزش و پرورش در زمینه حجاب و عفاف وارد میدان شده است. چنین اقداماتی در سایر نهادها هم انجام می شود.

پنج: به دلیل اهمیت جایگاه آموزش و پرورش در کشور، معلمینی که نسبت به مبانی دینی از جمله حجاب و عفاف ضدیت دارند، نباید در آموزش و پرورش به کار گرفته شوند.

شش: معلمین «کتب دینی» حتماً باید از فارغ التحصیلان رشته های تخصصی مربوط به حوزه معارف دینی انتخاب شوند. اینگونه نشود که برای پر کردن ساعات تدریس یک معلم (که در زمینه مسائل دینی یک پایش لنگ می زند)، او را به عنوان معلم دینی به کلاس بفرستیم.

هفت: ترجیحاً اگر معلمین کتب دینی از میان طلاب حوزه های علمیه باشد، مناسب تر خواهد بود. زیرا از یک طرف، آشنایی بیشتر و بهتری نسبت به مبانی دارند و از سوی دیگر، این کار در راستای رسالت های ذاتی حوزه علمیه، یعنی تبلیغ و معرفی دین به مردم تعریف می شود.

البته حضور آنها در آموزش و پرورش باید با گذراندن برخی دوره ها و جلسات توجیهی باشد تا به اندازه کافی با محیط، شرایط و اتفاقات درون آموزش و پرورش آشنا شوند. ظاهراً در این زمینه ها کارهایی صورت گرفته و در حال انجام است که باید آن را به فال نیک گرفت و با جدیت دنبال کرد.

هشت: در آموزش و پرورش و مخصوصاً دانشگاه فرهنگیان باید اساتیدی تربیت شوند که به طور تخصصی وارد حوزه حجاب و عفاف شوند.

نه: برای حوزه حجاب و عفاف باید به طور مستقل کتاب نوشته شود و در مدارس کل کشور مانند ریاضی، فیزیک و … تدریس شود. از نظر درجه اهمیت، اهمیت حجاب و عفاف بیشتر از ریاضی و فیزیک است! زیرا یکی مربوط به روح، خلقیات، اعتقادات و رفتار انسان هاست که اثرات مستقیم و غیر مستقیم بر جامعه و افراد می گذارد و در سعادت دنیوی و اخروی نقش دارد و  دیگری مربوط به نیازهای عادی انسان ها.

ده: مباحث مربوط به حجاب و عفاف، اینگونه نیست که با چند صفحه محدود از کتاب ” دین و زندگی ” دانش آموزان برای آنها جا بیفیتد.

موضوعاتی نظیر: “فلسفه و ضرروت رعایت حجاب”، “آشنایی با حجاب و عفاف مورد تأیید اسلام و جزئیات آن “، “شبهات مربوط به حوزه حجاب و عفاف”، “جایگاه زن در اسلام”، “بررسی جایگاه زن در تمدن غرب”، “اثرات و نتایج برهنگی و توجه نکردن به عفاف و حجاب در دنیای غرب “، ” بررسی آمارها و نتایج رعایت و عدم رعایت حجاب در جامعه”، “ارتباط حوزه عفاف و حجاب با تحکیم بنیان خانواده” و … هر کدام سرفصل هایی هستند که باید به مرور برای دانش آموزان تبیین شود.

اگر واقعاً قرار است که کار ریشه ای انجام دهیم، در هر سال تحصیلی باید این موضوعات را در برنامه ها و کتب درسی دانش آموزان قرار دهیم. به این نکته هم توجه کنیم که هم دانش آموزان پسر – که پدران آینده هستند – و هم دختران به این درس ها نیاز دارند اما در مورد دانش آموزان دختر باید تمرکز بیشتری وجود داشته باشد.