به نظر می رسد پس از کاهش نقش روسیه در سوریه به دلیل بروز جنگ در اوکراین یا حداقل تغییرات تاکتیکی که روس ها در شام بنا به اجرای آن داشته و دارند، جمهوری اسلامی از این فرصت نهایت بهره را برده و تجهیزات پیشرفته ای را در سوریه به ویژه مرز با مناطق اشغالی فلسطین مستقر کرده و همچنان خواهد کرد تا موجب بازسازی ،تقویت والبته کاهش وابستگی ارتش سوریه به تجهیزات پدافندی روسی شود.
به گزارش بولتن نیوز، به تازگی صداوسیما در ویدئویی بخشی از توافق‌های وزیر دفاع ایران و فرماندهان نیروی هوایی و پدافند هوایی سوریه را افشا کرد. در این گزارش آمده است، توافق‌های وزیر دفاع ایران و فرماندهان نیروی هوایی و پدافند هوایی سوریه برای مقابله با تهاجم‌های هوایی به این کشور که بخشی از آن رسانه‌ای می‌شود شامل فروش تجهیزات پدافندی و استقرار سامانه ۱۵ خرداد در سوریه است.همچنین در این گزارش علاوه بر موضوع تحویل سامانه های پدافندی به علاقه‌مندی سوری ها به دریافت بمب‌های نقطه زن هم اشاره شده که این موضوع یعنی آن که ایران وظیفه ارتقای جنگنده‌های سوری را هم برعهده می‌گیرد تا بتواند موشک های ضد کشتی و همچنین بمب های بالدار را شلیک کند. این موضوع به ارتش سوریه این توانمندی را می‌دهد که خارج از رینگ پدافندی صهیونیست‌ها مواضع ارتش این رژیم در فلسطین اشغالی را هدف قرار دهد.گرچه جزئیات بیشتری از این توافق منتشر نشده است اما سفر فرمانده نیروی هوایی و پدافند ارتش سوریه به تهران و دیدار با وزیر دفاع کشورمان در مقطع کنونی و با توجه به استمرار حملات هوایی ارتش رژیم صهیونیستی به سوریه می‌تواند حائز اهمیت باشد.
کشور سوریه همواره تحت حملات هوایی ارتش رژیم صهیونیستی قرار دارد و به‌رغم استقرار سامانه‌های پدافندی روسیه در مناطق مختلف سوریه، این حملات هوایی گاهی اوقات با تلفات نظامی و غیرنظامی همراه است. برگزاری جلسه مقامات ارشد هوایی و پدافندی سوریه با فرماندهان ایرانی، موضوع ارتقا و تقویت سامانه‌های پدافندی ارتش سوریه یا حتی استقرار سامانه‌های بومی ایرانی در مناطق حساس سوریه توسط مستشاران ایرانی را تقویت می‌کند. واقعیت این است که در سال های بحرانی سوریه به نوعی مدیریت حراست از آسمان سوریه به ارتش روسیه واگذار شده بود و با وجود استقرار سامانه های پدافندی اس ۳۰۰ و اس ۴۰۰ در این کشور، روس ها به دلایل وعوامل گوناگونی، چشم خود را بر این حملات می بستند و هواپیماهای اسرائیلی با استفاده از موشک های هوا به زمین معمولا از آسمان فلسطین اشغالی و لبنان علیه نیروهای مقاومت آتش می گشودند.به عبارت دیگر، وجود سامانه‌های پدافندی دوربرد روسی در خاک سوریه تنها و تنها به منظور محافظت از مراکز استقرار ارتش روسیه و مراکز استراتژیک حاکمیت سوریه نظیر کاخ اسد بوده و در میدان عمل امکان استفاده از این سامانه برای مقابله با حملات اسرائیل وجود نداشت.اما به نظر می رسد اگر ایران با استقرار پدافند پیشرفته و قدرتمندش عزم جدی برای مقابله با هواگردهای اسرائیلی کند معادله نبرد در حاشیه شرقی مدیترانه دگرگون خواهد شد چرا که اصولا حیات رژیم اسرائیل به قدرت نظامی اش در آسمان بوده و با عطف به عمق استراتژیک کمی که دارد، همواره سعی کرده با استفاده از حملات هوایی پیشگیرانه و با رعایت اصل غافلگیری امنیت شهرک نشینانش را تامین کند. افزون بر این استقرار سامانه های ایرانی نه تنها یک سنگر جدید برای تهران در مرز رژیم اسرائیل می سازد بلکه از حملات این رژیم به پایگاه های مستشاری ایران در سوریه و حتی منافع اقتصادی ،عمرانی و زیرساختی ایران نیز جلوگیری خواهد کرد و از این نظر سود مضاعفی برای تهران خواهد داشت.
پیام دیگر اجرایی شدن این توافق نظامی برای آمریکاست. پس از اجرای قانون سزار و تأکید واشنگتن و تل آویو بر خروج ایران از سوریه، تهران و دمشق نشان دادند که روابطشان استراتژیک است و قابل مذاکره نیست و ایران نیز می خواهد بگوید که در زمینه حضور منطقه‌ای اش، بنایی بر کوتاه آمدن از مواضع خود ندارد.در واقع می‌توان گفت، با این توافقات نظامی، ایران ائتلاف راهبردی طولانی‌مدت دو کشور را بازتاب داد.البته بدیهی است که آمریکا و اسرائیل در قبال نصب و راه اندازی این سامانه ها که تهدیدی مستقیم برای تل آویو محسوب می شود، بی تفاوت ننشینند.
