اگر پیگیر اخبار و اطلاعات خبری درباره جمهوری باکو بوده باشید حتماً از کم و کیف توهمات، رجرخوانی ها و دعواهای رسانه ای – دولتی باکو با ایران مطلع هستید. یکی از این سوژه های اخیر که که باکو سعی دارد به نوعی با تکرار آن را نهادینه سیاسی – ژئوپلیتیکی کند موضوع کریدور زنگزور یا همان دالان تورانی است که به شدت مورد مخالفت ایران بوده و تهران موضع رسمی خود را را در این باره اعلام کرده که با هرگونه تغییر ژئوپلیتیکی مخالف است و آن را نخواهد پذیرفت.
به گزارش بولتن نیوز، واقعیت امر این است که علیف با طرح این موضع که پیگیر احداث کریدور زنگزور است تلاش دارد تا با حصول به این امر، پای ناتو را به منطقه باز کند و از این رو برای خود امنیت زایی کند. این بدان معناست که بن بست ژئوپلیتیکی را بر ایران غالب خواهد شد و تهدیدات نوظهور امنیتی برای ایران پدید خواهد آمد که پیرو اهداف ایران ستیزی باکو تعریف می گردد.
با این حال نکته مهم در این باره خبری ست که منتشر شده است؛ خبری که حاکی از آن است علیف ضمن اصرار به احداث کریدور زنگزور و تاکید بر اهمیت استراتژیک آن برای باکو، گفته است«اشغال مرز ایران و ارمنستان حق طبیعی ما است». در حقیقت این ادعای توهمی و تعریف از حق و حقوق غیرقانونی علیف اگرچه پیرو ادعاهای قبلی وی و اذناب همفکرش می باشد و در تدوام خواب زدگی های سیاسی آن می باشد مبین یک نکته کلیدی است که گویا علیف حساب ویژه ای روی کمک ها و پشتیبانی ها باز کرده است که این قمپوزهای سیاسی را دارد. در واقع علیف با این رویکردهای موذیانه سیاسی نشان داده که با طرح مسائل حداکثری به دنبال کسب منافع حداقلی از جنگ روانی – رسانه ای – دولتی با تهران است.
قابل ذکر است که علیرغم این دشمنی آشکار علیف با تهران و طرح مسائل حاشیه ای مختلف در این باره و سعی در متن کردن آنها در عرصه سیاست منطقه ای، رویکرد مسئولان در کشور ما به نوعی ساده انگارانه می باشد. بطوریکه اخیراً رئیس مجلس شورای اسلامی پس از دیدار با رئیس مجلس جمهوری باکو در حاشیه اجلاس مجمع عمومی مجالس آسیایی(APA) ضمن اشاره به این دیدار گفته بود«این اواخر سوءتفاهم هایی با جمهوری آذربایجان پیش آمده بود که این مسائل برطرف شد و قرار شد در آینده سفری به باکو داشته باشم و همچنین مقرر شد این نشست ها تداوم داشته باشد». حال با توجه به ادعای اخیر علیف مبنی بر تعیین حقی که گزافه و ناحق است گویا این سخنان قالیباف و این دیداری که وی از آن به عنوان رفع سوءتفاهمات یاد می کند یک بازی ساده سیاسی و نمایشی بوده است.
خلاصه اینکه، باید در ارتباط با رفتارهای غیردوستانه باکو در قبال تهران، سیاست و راهبردی تازه اتخاذ شود و جایگزین راهبرد صبر و انتظار، رعایت همسایگی و تلاش برای حل دیپلماتیک اختلافات و … شود. این اتفاق نه تنها موجب اعتبار زایی جایگاه ایران خواهد بود و تولید امنیت خواهد و تأمین کننده منافع ایران خواهد بود بلکه ترمز عیلف را نیز خواهد کشید و او را از خواب بیدار خواهد کرد.
