با نگاهی عالمانه، منصفانه و واقع‌بینانه، باید پس از گذشت بیش از 43 از عمر جمهوری اسلامی، به این پرسش اصلی برای نسل جوان پاسخ داد که جمهوری اسلامی یک نظام سیاسی خوب و کارآمد میباشد یا اینکه نظامی ناکارآمد است؟
حوادث و اغتشاشات اخیر در کشور، ضرورت پاسخ به این پرسش اصلی و دیگر پرسش‌های مشابه را بیش از پیش نمایان کرد. تلاش اصلی شبکه‌های ماهواره‌ای و فضای مجازی وابسته به جبهه مقابل انقلاب اسلامی و ملت ایران در سال‌های اخیر و به ویژه در ماه‌های گذشته، القای ناکارآمد بودن جمهوری اسلامی به مردم و به ویژه به جوانان کم سن و سال بوده است. تلاشی که در مواردی هم مؤثر واقع شده و به دلیل ضعف و ناتوانی رسانه ملی و دیگر رسانه‌های جبهه انقلاب در روایت درست از موفقیت‌ها و پیشرفت‌های چشمگیر ایران در دوران بعد از انقلاب، هم در مقایسه با قبل از انقلاب و هم در مقایسه با دیگر کشورها و حتی کشورهای صنعتی و پیشرفته، بعضی از جوانان براساس تصاویر نادرست از کشور، انقلاب و جمهوری اسلامی، به قضاوت‌های نادرست روی آورده و با همین قضاوت‌های نادرست رفتار می‌کنند.
رهبر معظم انقلاب، مهم‌ترین تلاش دشمنان را در سال‌های اخیر، همین تصویرسازی نادرست از وضع کشور برای فریب افکار عمومی دانسته و می‌فرمایند: «مهم‌ترین کاری که دشمن می‌خواهد بکند، تصویرسازی غلط از وضع کشور است؛ نه فقط برای اغوای افکار عمومی دنیا، بلکه حتی برای اغوای افکار عمومی داخل خود کشور.»
برای خنثی‌سازی این نقشه فریب که دشمنان علیه ملت ایران طراحی کرده‌اند، باید با جهاد تبیین و روایت، دستاوردهای کشور را شرح داد و با قبل از انقلاب و دیگر کشورها مقایسه کرد. تنها از این طریق می‌توان کارآمدی یا ناکارآمدی جمهوری اسلامی را اثبات کرد. در شرح و روایت دستاوردها و موفقیت‌ها، باید به دو نکته توجه داشت:
1ـ وقتی از موفقیت‌ها، پیشرفت‌ها و دستاوردهای پس از انقلاب صحبت می‌شود، معنایش این نیست که در کشور هیچ اشکال، ضعف و نارسایی وجود ندارد.
2ـ هر وقت نیروهای مدافع انقلاب از دستاوردها و پیشرفت‌ها می‌گویند، بلافاصله عده‌ای می‌گویند اگر انقلاب نشده بود و حکومت شاه ادامه پیدا می‌کرد، چه بسا بعد از چهل سال ما پیشرفت‌هایی بیشتر از این می‌داشتیم! توجه به دو نکته، این شبهه را برطرف می‌کند. نکته اول اینکه بسیاری از پیشرفت‌های راهبردی و تعیین‌کننده مانند دستیابی به قدرت دفاعی و علوم و فنون نوین، بدون استقلال واقعی ممکن نیست و رژیم پهلوی، یک حکومت کاملاً وابسته بود. نکته دوم اینکه، در این 43 سال گذشته، همه کشورها برای پیشرفت خود تلاش داشته‌اند؛ اما در ایران، جمهوری اسلامی با توجه به ماهیت حکومت و حرکات جهادی، در بسیاری از موارد، رتبه کشور را جابه‌جا کرده و در چندین حوزه راهبردی ایران را در ردیف چندین کشور اول دنیا قرار داده است.
با توجه به ضرورت رعایت اختصار در این نوشتار، تأمل در سر فصل‌ها و محورهای زیر، نشان می‌دهد و اثبات می‌کند که جمهوری اسلامی، کارآمد است یا ناکارآمد؟
1ـ آیا یک نظام ناکارآمد، می‌تواند طی 43 سال از استقلال، تمامیت ارضی و موجودیت خود و ساختارهایش در برابر مجموعه‌ای از توطئه‌ها، فشارها و فتنه‌انگیزی‌های طراحی شده و به اجرا درآمده از سوی تمامی قدرت‌های استکباری و شیطانی دفاع کند؟
2ـ آیا یک نظام ناکارآمد، می‌تواند کشوری را که از نظر ارتش، تجهیزات و قدرت دفاعی کاملاً وابسته است، به یک کشور دارای اقتدار دفاعی، نظامی و امنیتی رسانده، به گونه‌ای که نه تنها از قدرت نظامی بازدارنده، بلکه فراتر از آن دارای قدرت ضربه متقابل در برابر هر نوع عامل تهدید نماید؟
3ـ آیا یک نظام سیاسی ناکارآمد، می‌تواند ایران موسوم به ژاندارم منطقه و تحت فرمان آمریکا در دوران قبل از انقلاب را، به قدرت برتر و دارای نفوذ راهبردی در منطقه غرب آسیا تبدیل کند؟
4ـ آیا یک نظام سیاسی ناکارآمد، می‌تواند طی 40 سال به استناد گزارش سازمان ملل، شاخصه توسعه انسانی ایران را 60 پله ارتقا بخشیده و از این جهت جمهوری اسلامی رتبه اول رشد این شاخص را از آن خود کند؟ شاخصی که از ترکیب چهار کمیت عددی در سه حوزه سلامت و بهداشت، آموزش و سطح مناسب زندگی به دست می‌آید. یکی از نتایج این ارتقای 60 پله‌ای، افزایش شاخص امید به زندگی از 50 سال قبل از انقلاب به 77 سال در مقطع فعلی است.
5ـ آیا یک نظام سیاسی ناکارآمد، می‌تواند رتبه علمی کشور را از رتبه 56 جهان به رتبه 16 و از رتبه 5 در منطقه به مرتبه 1 منطقه ارتقا داده و سرعت رشد علم در ایران را 11 برابر میانگین سرعت رشد علم در جهان کند؟
6ـ آیا یک نظام سیاسی ناکارآمد، می‌تواند رتبه ایران در علوم نانو، بیوشیمی و زیست مولکولی، علوم هوا فضا، علوم فیزیک و علوم ریاضی را از رتبه بالای 50 به رتبه زیر 16 ارتقا داده و در علوم ژنتیک و سلول‌های بنیادین، ایران را بعد از آمریکا در رتبه دوم جهان قرار دهد؟
7ـ یک نظام سیاسی ناکارآمد، نمی‌تواند رتبه ایران در ثبت اختراعات را از رتبه 39 جهان به رتبه 7 جهان در سال 2016 برساند.
8ـ یک نظام سیاسی ناکارآمد، نمی‌تواند در مدت 40 سال، خطوط ریلی کشور را بیش از دو برابر با ارتقای 20 پله‌ای رتبه ایران در رتبه‌بندی ترابری خطوط ریلی جهان، رشد 6 برابری ترابری کالا به کمک خطوط ریلی در کشور، رشد 25 برابری تعداد مسافران جابه‌جا شده با استفاده از خطوط هوایی، رشد 15 برابری بار جابه‌جا شده با استفاده از خطوط هوایی، افزایش 4/4 برابری طول جاده‌های کشور، افزایش 8 برابری آزادراه‌های کشور، افزایش 12/5 برابری جاده‌های روستایی برساند.
9ـ نظام سیاسی ایران اگر ناکارآمد بود، نمی‌توانست رتبه ایران را در علم انرژی از رتبه 57 در جهان در دوران پهلوی، به رتبه 11 جهان و از رتبه 7 در منطقه به رتبه اول منطقه رسانده و ایران را در رتبه هشتم جهان در میان کشورهای تولیدکننده جهان قرار دهد.
10ـ جمهوری اسلامی اگر ناکارآمد بود، نمی‌توانست رتبه ایران در علم انرژی هسته‌ای را از رتبه 86 جهان به رتبه 11 و از رتبه 11 به رتبه 1 در منطقه ارتقا دهد.
11ـ جمهوری اسلامی اگر ناکارآمد بود، نمی‌توانست رتبه ایران را در صنعت فولاد از رتبه 30 جهان به رتبه 10 ارتقا دهد.
12ـ اگر نظام سیاسی ایران ناکارآمد بود، در حوزه امنیت غذایی هیچ گاه رشد چهار برابری شاخص تولید مواد غذایی، رشد چهار برابری شاخص تولید محصولات کشاورزی، رشد بیش از سه برابری شاخص تولید دام، رشد 10 برابری تولید گوشت مرغ، رشد بیش از 1/5 برابری سرانه تأمین گوشت به ازای هر شخص، رشد پنج برابری سرانه مصرف ماهی و غذاهای دریایی و روند به شدت کاهشی مرگ و میر بر اثر سوء‌تغذیه در ایران پدید نمی‌آمد.
13ـ اگر جمهوری اسلامی ناکارآمد بود، نمی‌توانست فقیر بودن 46 درصدی مردم ایران در دوران پهلوی را به حدود 14 درصد کاهش دهد. کسانی که تصور می‌کنند فقط در ایران فقیر وجود دارد، به آمارهای معتبر بین‌المللی توجه کنند که میزان فقر در دیگر کشورها را گزارش می‌کند، مانند فقر بیش از 12 درصدی مردم آمریکا، فقر 19 درصدی مردم انگلستان، فقر 14/8 درصدی مردم فرانسه، فقر 18 درصدی مردم ژاپن، فقر 50 درصدی افراد بالای 60 سال در کره جنوبی، فقر 21/9 درصدی مردم ترکیه و فقر 25 درصدی مردم در عربستان.
با نگاهی عالمانه و منصفانه در موارد پیش گفته که همگی مستند به آمار منابع معتبر بین‌المللی است، می‌توان قضاوت کرد که آیا جمهوری اسلامی، یک نظام سیاسی و حکومتی کارآمد است یا ناکارآمد، آن هم با وجود همه فشارها از سوی جبهه استکبار در این 43 سال گذشته. البته در این نوشتار، بنا بر این نبود که به فضیلت‌ها و دستاوردهای ناشی از رویکردها و جهت‌گیری‌های معنوی و انسانی جمهوری اسلامی پرداخته شود.
