حسین مرعشی، فعال سیاسی اصلاحطلب و دبیر کل حزب کارگزاران در گفتگو با خبرآنلاین، تأسیس و تجهیز اینترنشنال از سوی دربار سعودی را به این دلیل دانسته که متحدان ایران، تأسیسات نفتی عربستان را زدهاند!
مرعشی گفته که «در سیاست خارجی درگیری دائم با اسرائیل را رقم میزنید، آقای سیستانی در عراق را برای دستگیری روح الله زم میرنجانید و رابطهتان را با او به هم میزنید. با عربستان سعودی هم به ته خط میرسید، در حدی که متحدان شما تأسیسات نفتی او را میزنند، و او هم ایران اینترنشنال را برای شما تجهیز میکند تا در خیابانهای خودتان جنگ شود، با اروپا هم تمام عیار درگیر میشوید و خودتان را نفر دوم جنگ اوکراین میکنید و با امریکا هم تکلیف معلوم است؛ چه کسی گفته اتخاذ چنین سیاستهایی عاقلانه است؟»
عجیب است که اصلاحطلبان آن قدر در نقش اپوزیسیونی خود فرو رفتهاند که خودشان هم باورشان شده است. مثلاً تجهیز اینترنشنال را کاری علیه نظام یا جریان سیاسی داخلی مقابل خود میدانند، گویی اگر اوباش رسانهای اینترنشنال حرفی میزنند، اصلاحطلبان را جدا کردهاند یا مثلاً اگر روزی جمهوری اسلامی نباشد، براندازان با اصلاحطلبان مصالحه میکنند و فقط اصولگرایان را دار میزنند!
اصرار اصلاحطلبان به مقصر دانستن همیشه جمهوری اسلامی تا جایی است که حسین مرعشی، درگیری دائم با اسرائیل را هم کار ایران میداند! یا ماجرای تأسیس اینترنشنال توسط دولت عربستان را به هدف گرفتن تأسیسات نفتی عربستان به دست یمن مرتبط میکند.
در حالی که اولاً جنگ عربستان و یمن را خود عربستان آغاز کرده است. ثانیاً نمیشود یمن در برابر عربستان از خود دفاع نکند، چون عربستان ناراحت میشود و دوستان اصلاحطلبش در ایران هم ناراحت میشوند. ثالثاً گرچه یمن و ایران دوست محسوب میشوند، اما اینگونه نیست که یک کشور خارجی به خاطر دوستی با ایران قید دفاع از خود را بزند و کاری با متجاوز به کشور خود نداشته باشد.
بامزه آنکه مرعشی تلاش میکند خودش را به معترضان بچسباند و شروع به نصیحت دوستانه و بیان اشتباهات آنان میکند که «بزرگترین اشتباه معترضان این است که با علم به اینکه میدانند پول تلویزیون ایران اینترنشنال را عربستان سعودی میدهد و سیاستش را عربستان دیکته میکند، ولی در برخی موارد از آن تبعیت میکنند. عصبانیت از آقای رئیسی و سیاستمداران نظام حاکم، به این معنا نیست که در دام عربستان بیفتیم؛ جوانهای تحصیل کرده و دانشجوی ما از این موضوع غافل هستند و از آن فاصله نمیگیرند.»
مرعشی میخواهد بگوید عصبانیت معترضان صرفاً متوجه دولت رئیسی است، اما در ادامه خودش میگوید که «مسئله بعدی برخورد با یکدیگر است؛ آقای زیدآبادی زندان رفته جمهوری اسلامی است و متفاوت فکر میکند، اما آن قدر به او فحش دادند که گفت فکر نمیکردم یک روزی حرفهایی را از هموطنانم بشنوم که آرزوی مرگ کنم. به آقای خاتمی، جبهه اصلاحات، مهندس موسوی توهین میکنند.»
مرعشی نمیخواهد اذعان کند که ویرانی طلبان کنونی او و کل جناح اصلاحطلب را هم قبول ندارند و توهینشان به موسوی و کروبی و خاتمی هم از همین روست. حقیرانه ملتمس است که براندازان اصلاحطلبان را بپذیرند، اما نمیداند که براندازان به نقش اصلاحطلبان در نظام جمهوری اسلامی و سمتها و مقاماتی که تاکنون داشتهاند، واقف هستند.