مصطفی مستور نویسنده قصه مشهد و فیلم «بدون قرار قبلی» در جلسه نقد بررسی این فیلم سینمایی در سینما آیه شهر قم حضور یافت.
مصطفی مستور در خصوص نحوه مشارکت خود در ساخت فیلم «بدون قرار قبلی» بیان کرد: بنده قبلا فیلم‌های تلویزیونی آقای شعیبی را مثل پرده‌نشین دیده بودم که دوست داشتم لیکن آقای شعیبی با بنده در رابطه با ایده‌ای اقتباسی از داستان مشهد برای ساخت «بدون قرار قبلی» صحبت کردند.
نویسنده داستان مشهد افزود: فیلم‌های سینمایی ایشان دقیقا از همان جنسی بوده که از سینما انتظار دارم یعنی ترکیب متوازنی از ساختار، فرم و معنا. در عین حال نجابتی که در کار ایشان هست و همه این موارد، باعث انگیزه من برای اعتماد به ایشان بود و الان خیلی خوشحالم.
مستور در خصوص وضعیت فعلی و با اشاره به حواشی علیه این فیلم ابراز داشت: در این جریان دوست نداشتنی سینما و بین این همه فیلم بد، فیلمی ساخته میشود که ممکن است برای برخی غیرقابل تحمل باشد اما در حقیقت این فیلم یک گلی است که شکوفه زده، رشد کرده و عطر خوشش را پخش می‌کند.
وی در ادامه بیان کرد: اگرچه جریان مقابل بر پایه اقتصاد خود آنقدری قوی هست که فیلم بدون قرار قبلی نمی‌تواند جریان ساز باشد اما باید قدر فیلم های نادر این چنینی را که گاها با همت افرادی همچون آقای شعیبی ساخته میشود را دانست.
مصطفی مستور در خصوص فیلنامه «بدون قرار قبلی» اذعان داشت: بنده تقریبا دوبار فیلمنامه را خواندم و خیلی از دیالوگ‌ها را کوتاه کرده و به آقای شعیبی پیشنهاد دادم. این کوتاه کردن و خاموش کردن صدای یک کاراکتر یا شخصیت به درونگرایی او کمک می‌کند. وقتی که شخصیت داستان، درون گرا شود در نتیجه فیلم عمیق خواهد شد.
وی در ادامه گفت: در واقع این‌‌ها چیزهایی است که از سینمای ایران انتظار می‌رود و سینما نباید وقت مخاطب را برای حرف زدن تلف کند. لذا به نظرم این موارد می‌تواند ادبیات را با سینما پیوند ساختاری بدهد.
او همچنین بیان کرد: بنده اعتراف می‌کنم که فیلمنامه سطح متوسطی داشت. من همچنین حس می‌کردم فیلمی که ساخته خواهد شد هم سطح متوسطی خواهد داشت. اما بعد از دیدن فیلم «بدون قرار قبلی»، متوجه شدم که آقای شعیبی با آن فیلمنامه سحر کرده‌اند. به نظرم باید آقای شعیبی را تحسین کرد.
نویسنده داستان مشهد در خصوص محتوای داستان خود تصریح کرد: داستان من اساسا یک داستان مردانه است. در این داستان بجز آن خانمی که در خارج کشور بوده، سایر شخصیت‌های اصلی مرد هستند. مشهد یک داستان مینیمالیستی است. لذا از آنجاکه این داستان کاملا فشرده بوده و هر چیزی را به اندازه خودش روایت کرده و به جلو می‌برد، مخاطب اصلا احساس خستگی با فیلم نمی‌کند.
مستور همچنین اذعان داشت: از طرفی شخصیت‌های داستان مشهد و شخصیت‌های فیلم، سکولار بوده که در حقیقت به یک محیط مذهبی پرتاپ می‌شوند. هم در قصه و هم در فیلم تلاش میشود که این تاثیر و تعصب را از آدم‌هایی که در محیط ناآشنا قرار دارند روایت کند.
