در بیست و پنجم مارس، یوگی آدیتیانات، عضو حزب راست افراطی بهاراتیا جاناتا برای دومین بار به عنوان وزیر ارشد ایالت اوتار پرادش انتخاب شد. پیروزی او در نوع خود قابل توجه بود. او اولین وزیر ارشد ایالتی است که در 30 سال گذشته دوبار در انتخابات پیروز شده است. این پیروزی به رغم مدیریت فاجعه بار دولتش در مدیریت کرونا به دست آمد. در این ایالت با نرخ مرگ و میر بسیار بالا، اجساد مدت ها در کنار رودخانه گنگ رها بودند. با همه این ها حزب بهاراتیا جاناتا توانست 255 کرسی از 403 کرسی مجلس قانونگذاری ایالتی را به دست آورد.
اوتار پرادش بزرگ ترین ایالت هند با 200 میلیون جمعیت است و 80 کرسی از 543 کرسی مجلس ملی را در اختیار دارد. بسیاری از تحلیلگران از اینکه حزب، بهاراتیا آدیتیانات را به عنوان نماینده خود انتخاب کرده است، شگفت زده شدند. آدیتیانات قبلا رئیس یکی از مدارس مشهور هندو بود و به خشونت علیه مسلمانان متهم است. او در اظهاراتی توهین آمیز مسلمانان را حیوانات دوپا خوانده بود که نباید از آنها خرید یا به آنها چیزی فروخت!
نظرات آدیتیانات همگام با رویکرد دولت مرکزی هند و دستور کار نارندا مودی است. در اواخر سال 2019، هند قوانین شهروندی تازه ای را به تصویب رساند که مسلمانان و مسیحیان را از افراد متعلق به ادیان با منشاء هندی مانند هندو، سیک و بودایی متمایز می کرد. این مصوبه اعتراضات گسترده ای را در پی داشت و دولت ایالتی آدیتیانات با مصادره اموال تظاهرات کنندگان به این اعتراضات پاسخ داد. از زمان به قدرت رسیدن مودی حملات به مسلمانان در سرتاسر هند افزایش یافته است اما شدت خشونت ها در ایالت اوتار پرادش بیشتر و تا مرز کشتار آنها می رود.
تحلیلگران براین باورند که انتخاب دوباره ادیتیانات بخشی از یک برنامه گسترده است. به رغم ناکامی های اقتصادی، حزب بهاراتیا پیروزی های قابل توجهی در سطح کشور داشته است. مانند پیروزی مودی در سطح فدرال در سال 2014 و انتخاب غافلگیرکننده اش در سال 2019. همچنین پیروزی های دیگری در ایالت هایی که قبلا دیگر ملی گرایان هندو در آنجا موفقیتی به دست نیاورده بودند.
راز موفقیت حزب بهاراتیا فراتر از اقتصاد است. برای چندین سال ملی گرایان هندو تلاش کرده اند تا فرقه های مختلف مذهبی را در یک جنبش سیاسی واحد تثبیت کنند. آنها هندوهای طبقه بالا که نخبگان هندی را تشکیل می دهند در راس قرار دادند. در مرحله بعد با موفقیت حمایت هندوهای طبقه پایین و به حاشیه رانده شده را به دست آوردند. حزب بهاراتا همچنین اسلام هراسی را در جامعه هند تقویت کرده است. به این ترتیب 966 میلیون هندی را متحد و زندگی را برای 200 میلیون مسلمان هند دشوار کرده است.
مسلمانان در عمل از حقوقی مشابه با هندوها برخوردار نیستند و در مناطقی در مرزهای هند مانند کشمیر شاهد استفاده فزاینده دولت از ارتش برای سرکوب و مهار مخالفان هستیم.
در سال 1925، یک دکتر هندی راشتیریا سوایامسواک سنگ (RSS)، یک گروه شبه نظامی راست گرای افراطی که به ایجاد یک مذهب یکپارچه هندو اختصاص داشت را تاسیس کرد.
سه طبقه مهم و طبقه بالای هند مانند برهمن ها (قبایل سنتی)، کشتریاها (قبایل جنگجو) و بانیاس (قبایل تجار) مهمترین پشتیبانان حزب بهاراتیا هستند. این سه طبقه اگرچه کمتر از 15 درصد جمعیت هند را تشکیل می دهند اما بیشتر حیات فکری و امور مالی هند را در دست دارند و جذبِ پیام حزب بهاراتیا پیرامون اسلام هراسی و عظمت هندو شده اند.
گروه RSS از قبایل سطح پایین حمایت می کند. این کار با بهره گیری از سلسله مراتب موجود در قبایل مختلف انجام می شود. حتی احزاب سیاسی که نماینده یک قبیله گسترده هستند تمایل دارند که تحت سلطه بزرگترین قبیله عضو گروه خود باشند. حزب بهاراتیا از این سلسله مراتب استفاده می کند تا از گروه های مختلف رای بگیرد. این فرایند به حزب اجازه می دهد تا با سایر اعضا تماس بگیرد و نظر آنها را جلب کند.
امروز RSS ده ها میلیون عضو دارد که چه بسا آن را به بزرگ ترین سازمان غیردولتی جهان تبدیل می کند و در مرکز شبکه گسترده ای از گروه ها از جمله یکی از بزرگترین اتحادیه های کارگری هند قرار دارد. حزب بهاراتیا اکنون پنج برابر مهمترین رقیب سیاسی اش درآمد دارد و به طور گسترده توسط رسانه ها حمایت می شود.
گروه RSS در بسیاری از خشونت ها علیه مسلمانان و مسیحیان شرکت دارد. در سال 2002 یک قتل عام خشونت آمیز علیه مسلمانان ایالت گجرات انجام شد. در آن زمان مودی وزیر ارشد آن ایالت بود. خشونت به نوبه خود در قدرتمندتر شدن RSS سهیم بوده است.
حزب بهاراتیا ناکامی هایی نیز داشته است. در آخرین دور از انتخابات ایالتی، اکثریت قاطع ایالت شمال غربی پنجاب را از دست داد و تنها دو کرسی از 117 کرسی را به دست آورد. بیش از 60 درصد از ساکنان پنجاب سیک ها هستند که وعده یک ملت هندو برای آنها جذابیتی ندارد. حزب بهاراتیا همچنین نتوانست در جنوبی ترین ایالت هند، تامیل نادو نفوذ کند. این تنها منطقه با اکثریت هندوست که ساکنانش مانند کرالا برای خود هویت فرهنگی قوی متصورند که در بینش برهمنی RSS جایگاهی ندارد. با این حال همه این ایالت ها در حاشیه هستند و توان رقابت با حزب بهاراتیا را ندارند. تسلط حزب بهاراتیا بر قدرت در هند آن قدر امن به نظر می رسد و چنان در حال رشد است که بعید است که ایدئولوژی آن حتی توسط احزاب سیاسی مخالف به چالش کشیده شود.
به این ترتیب، به نظر می رسد که RSS سرانجام بر تحمیل دیدگاه خود بر مخالفان – مسلمانان اوتار پرداش و سیک ها و تامیل ها – که بیش از 400 میلیون نفر هستند موفق خواهد شد. یک پروژه امپراطوری که تلاش می کند جمعیت هندو را همگن کند و مسلمانان و مسیحیان هند را به شهروندان درجه دوم تنزل دهد.
نتیجه نهایی خلع کامل قدرت و به حاشیه راندن مسلمانان است. برای حزب بهاراتیا این خلع قدرت هم یک هدف و هم یک وسیله است. کل پروژه یک ملت هندو اگر در مقابل تهدید اسلامی قرار نگیرد معنای چندانی ندارد. یعنی همچنان که بهاراتا به دنبال متقاعد کردن دالیت ها – دست نیافتنی های سابق – و وارد کردن انها به مجموعه هندوئیسم است همزمان در شکل دادن مجموعه تازه ای از دست نیافتنی ها موفق است: مسلمانان.
